تعلق سازمانی | مبانی نظری تعلق سازمانی

 

تعلق سازمانی

تعلق سازمانی | تعداد صفحات: ۱۱ صفحه

محققان تعلق را به عنوان مفهومی عمیقتر از تعهد مطرح کرده و آن را به عنوان یک رابطه به جای یک نگرش در نظر گرفته اند که موجب تفکر بر اساس فرآیند چگونگی ایجاد و تفسیر در طی زمان می شود تعلق سازمانی معرف تمایل کارکنان برای ماندن در سازمان است و بیانگر این است که حتی در شرایط نامساعد برای سازمان لزوماً کارکنان به سراغ سایر گزینه ها نرفته، بلکه از طریق دانش، مهارت و تواناییهای خود برای صیانت از سازمانشان تلاش میکنند.

محققان بسیاری بر اهمیت تعلق به عنوان شاخص نگهداری کارکنان تأکید کرده اند. با توجه به عوامل ذکر شده در ترک خدمت کارکنان دانشی فناوری اطلاعات محققین استراتژیهای متنوعی همچون استخدام مناسب آموزش و توسعه، ارتقاء پاداشها و جبران خدمات، مشارکت کارکنان و تقویت روابط مدیریت و محیطهای کاری را برای ارتقاء تعلق این منابع انسانی دانشی به سازمان ارائه کردهاند با توجه به تحقیقات مختلف انجام شده در زمینه عوامل فوق عامل تفریح در محیط کار کمتر مورد بررسی قرار گرفته است و محققان و مؤسسات تحقیقاتی این حوزه ضرورت پرداختن به این موضوع را متذکر شده اند(عرب و همکاران، ۱۴۰۰: ۲۷).

ادامه

تعلق کارکنان به سازمان نه تنها به افزایش بهره وری و نوآوری منجر می شود، بلکه تاثیر بسزایی در کاهش نرخ خروج نیروی انسانی و تقویت فرهنگ سازمانی دارد. مطالعه حاضر به دنبال ارائه مدلی برای ارزیابی و بهینه سازی سیاست های بهبود تعلق کارکنان با بهره گیری از تحلیل شبکه های اجتماعی سازمان است(جعفری و همکاران، ۱۴۰۳: ۱).

 

ادامه

احساس تعلق و عضویت یکی از مهم‌ترین ابعاد وابستگی به سازمان است، زیرا هر موجودیتی نیاز دارد تا “کیستی و چرایی خود”، “کیستی و چرایی دیگران” و در نهایت ارتباط بین خود و سایر موجودیت‌ها را درک کند. این احساس موجب رشد فرآیند همبستگی و یگانگی بین افراد، شکل‌گیری هویت سازمانی و در نتیجه بروز پیامدهایی مانند افزایش همکاری و رفتار شهروندی در سازمان می‌شود.

تعلق سازمانی به‌عنوان یکی از مقوله‌های مرتبط با نیروی انسانی، از علایق فرد و تمایل او به انجام وظایف و ماندن در سازمان ناشی می‌شود. تعلق و هویت سازمانی دو مفهوم هستند که گرایش روانی کارکنان به سازمان را نشان می‌دهند و دارای همپوشانی مفهومی هستند. تعلق سازمانی یکی از ابعاد اصلی هویت سازمانی است.

هویت سازمانی نوع خاصی از هویت اجتماعی است که نشان‌دهنده ادراک و احساس یگانگی و تعلق کارکنان به سازمانی است که وجود خود را به عضویت در آن تعریف می‌کنند. زمانی که تعلق سازمانی بخشی از هویت سازمانی را شکل می‌دهد، ارزش‌ها و هنجارهای سازمانی به شکل‌گیری ادراک امتیاز برتر در کارکنان کمک می‌کند و در سایه این ادراک، بخش عمده‌ای از تفکر و اقدام کارکنان ناشی از حس تعلق به سازمانی است که در آن فعالیت می‌کنند (نصرتی، ۱۴۰۲: ۳).

 

ادامه

در سال‌های اخیر، موضوع تعلق خاطر کارکنان به یکی از محورهای اصلی مورد توجه مشاوران و پژوهشگران در حوزه رفتار سازمانی و منابع انسانی تبدیل شده است. این توجه ناشی از یافته‌های علمی است که نشان می‌دهد تعلق خاطر کاری تأثیر چشمگیری بر نتایج عملکرد کسب و کار دارد، در حالی که سطح تعلق خاطر کارکنان در بسیاری از سازمان‌ها پایین است.

مدیران سازمان‌ها دریافته‌اند که سرمایه انسانی نقش کلیدی در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و افزایش بهره‌وری دارد. با ارزش نهادن به همکاری کارکنان برای بهبود عملکرد، قدردانی به موقع از تلاش‌های اضافی آن‌ها، توجه به رفاه کلی و رضایت جامع کارکنان، مدیران می‌توانند سطح حمایت ادراک‌شده را افزایش دهند و از پیامدهای مثبت آن، از جمله تعلق خاطر، وابستگی عاطفی و تمایل به ماندن در شغل بهره‌مند شوند(اخروی و پاسبان، ۱۴۰۳: ۱).

ادامه

احساس تعلق یکی از نیازهای بنیادی انسان‌هاست و شامل تعلق به خانواده، وطن و سازمان می‌شود. روانشناسان معتقدند که این احساس به اندازه نیاز به عشق ورزیدن و دریافت عشق اهمیت دارد. با این حال، تعلق بیش از حد به خانواده، محیط کار و… می‌تواند آزادی فرد را محدود کرده و برای او محدودیت‌هایی ایجاد کند.

به عنوان مثال، اگر فردی به شدت به سازمانی وابسته باشد و به هر دلیلی نتواند در آنجا ادامه دهد، ممکن است دچار آسیب‌های روانی شود. احساس تعلق در حد متعادل به زندگی انسان‌ها معنا می‌بخشد و سطح رضایت را افزایش می‌دهد، اما اگر این احساس کمتر یا بیشتر از حد معمول باشد، می‌تواند آسیب‌زا باشد.(ابراهیمی و همکاران، ۱۴۰۳: ۱).

ادامه

تعلق شغلی و سازمانی به عنوان مفاهیمی نسبتاً جدید در چند دهه اخیر مورد تأکید قرار گرفته‌اند. تعلق، یکی از مفاهیم کلیدی است که سازمان‌ها برای بقا و تداوم در صحنه رقابت بر آن تمرکز می‌کنند. سازمان‌هایی که کارکنان دلبسته‌تری دارند، معمولاً انگیزش بالاتر، سودآوری بیشتر و رشد سریع‌تری را تجربه می‌کنند و هزینه‌های کمتری دارند. همچنین، ترک شغل در این سازمان‌ها کمتر مشاهده می‌شود.

اثرگذاری یک کارمند مشتاق و دلبسته فراتر از دیوارهای محل کار اوست و در زمینه‌های دیگر زندگی نیز قابل مشاهده است. کارکنانی که دارای تعلق شغلی و سازمانی بالا هستند، به یادگیری و توسعه خود علاقه‌مندند و به شدت به سازمان خود احساس تعلق می‌کنند؛ بنابراین هرگز قصد ترک آن را ندارند. علاوه بر این، آن‌ها ابتکار عمل بالایی دارند و اشتباهات کمتری در انجام کارشان مرتکب می‌شوند و در نتیجه از نظر سرپرستان خود عملکرد بهتری دارند.

همچنین، تعلق کاری بالا در کارکنان نه تنها گردش مالی و بهره‌وری بالاتر را تضمین می‌کند، بلکه منجر به ارائه خدمات بهتر نیز می‌گردد. به همین دلایل، بهبود و ارتقاء تعلق کارکنان برای سازمان‌ها اهمیت زیادی دارد. تعلق شغلی و سازمانی پیامدهای متعددی ایجاد می کند. در مطالعات مختلف به پیامدهای فردی و سازمانی برای تعلق سازمانی مانند بهبود انگیزش، رضایتمندی، عملکرد شغلی و رفتارهای شهروندی، کاهش ترک شغل و سازمان، افزایش اعتماد سازمانی و مدیریتی، تعهد سازمانی و در نهایت بهره‌وری و عملکرد سازمانی پرداخته می شود(محمدی و همکاران، ۱۴۰۳: ۳).

ادامه

تعلق سازمانی یکی از موضوعات کلیدی در حوزه نیروی انسانی است که اهمیت زیادی دارد و از تمایل فرد به انجام وظایف و ماندن در سازمان ناشی می‌شود. این مفهوم در سطح وسیع‌تری معنایی فراتر دارد؛ به طوری که فردی که به مذهب یا ملیت خاصی تعلق دارد، خود را جزء آن مذهب یا ملیت می‌داند. در زمینه تعلق سازمانی، به مولفه‌هایی مانند استقلال و خودمختاری، رشد و پیشرفت، تأثیرگذاری و ارتباطات اشاره شده است(میامی و پورشافعی، ۱۴۰۲: ۱)

ادامه

احساس تعلق فرآیندی است که به سبب آن، اشخاص خود را با فرد دیگری یا گروهی از اشخاص شبیه و همسان می‌بینند و مانند یک منبع مفید بر روی باور اشخاص برای اقدام و فعالیت مشترک عمل می‌کنند. حس باهم بودن با یک جمع و گروه انسانی موجب می‌شود که هدف‌ها و منافع شخصی اشخاص تابع اهداف و منافع جمع و گروه گردد که در نتیجه احتمال اقدام جمعی و مشترک را بر اساس درک مشترک افزایش می‌دهد.

اهمیت دقت به تعلق سازمانی به این خاطر است که امروزه به شکل فزاینده، سازمان‌ها در پی اشخاصی هستند که نه تنها به سازمانشان ایمان دارند و آن را فضایی خوب برای کار کردن می‌دانند تا تعهد خود را نسبت به آن نشان دهند و نیت رها کردن آن را کنار بگذارند، بلکه در پی عواملی هستند که از این میزان فراتر رفته و هویت سازمانی را دقیقاً در پیوند و ارتباط با هویت شخصی خود ببینند و به سرنوشتشان به عنوان ابزاری برای شکل‌گیری انسجام اعتقاد پیدا کنند.

تعلق سازمانی باعث می‌شود که کارمندان برای دستیابی به اهداف شخصی و سازمانی از هیچ تلاشی دریغ نکنند و در راستای تأمین نیازهای ارباب رجوع و مشتری تلاش کنند تا سازمان به یک امتیاز رقابتی دست پیدا کند(میامی، ۱۴۰۳: ۴).

ادامه

تعلق سازمانی با مفاهیمی همچون حالت‌های ذهنی مثبت، رضایت‌بخش و مرتبط با کار به وسیله سه شاخص سرزندگی، فدایی شدن و مجذوب شدن مشخص می‌شود. سرزندگی به بالابودن سطح انرژی و تاب‌آوری ذهنی در زمان کار اشاره دارد. فدایی شدن به درگیر شدن شدید شخص با کار و تجربه و حس معناداری اشتیاق و چالش اطلاق می‌شود(سهرابی، ۱۴۰۳: ۸۴).

تعلق سازمانی

مقوله تعلق سازمانی از جایگاه علایق فرد و تمایل او به انجام وظایف و ماندگاری در سازمان است و جاری بودن این انرژی در مجموعه علاوه بر انرژی مضاعفی که در افراد میدمد برای خود شخص مجموعه شغلی و در حقیقت برای کل جامعه مفید و سازنده خواهد بود در سالهای اخیر به دلایل مختلف شخصی و شغلی کارمندان بعد از گذشت مدت زمانی کوتاهی از اشتغال به فکر تعویض کار و نقل و انتقال میافتند و این موضوع به عنوان یک معضل مهم برای فرد و سازمان قابل تامل و بررسی است.

وجود احساس تعلق سازمانی در مجموعه به مدیران سازمان کمک خواهد کرد تا از حضور افراد اطمینان حاصل کرده و با توجه به این اطمینان خاطر بتوانند برنامه های بلندمدت را برای مجموعه طراحی کنند از سوی دیگر آموزشهای ضمن خدمتی و که به افراد داده میشود و تجارب شغلی که با توجه به زمان اشتغال در مجموعه کسب نموده اند از مجموعه خارج نشده نیازی به تربیت مجدد نیروی متخصص در آن حوزه نخواهد بود و از مصرف بی رویه سرمایه های آموزشی و زمان کسب مهارت ممانعت به عمل خواهد آورد.

تعلق سازمانی

امروزه منابع انسانی نقش و اهمیت ویژه ای در سازمانها داشته و لازمه موفقیت هر سازمانی داشتن نیروی انسانی ،باکیفیت خلاق و با انگیزه .است نیروهای انسانی با داشتن قوه تفکر و اندیشه در کالبد سازمان روح دمیده آن را به حرکت درآورده و اداره میکنند سازمانها بدون وجود نیروی انسانی نه تنها مفهومی ندارند بلکه اداره آنها نیز میسر نخواهد بود حتی با وجود پیشرفت تکنولوژی سازمانها و تبدیل آنها به توده ای از سخت،افزار همچنان نقش انسان به عنوان عاملی حیاتی و راهبردی در بقای ،سازمان کاملا مشهود است.

بر این اساس منابع انسانی ارزشمندترین منبع سازمانهای امروزی به شمار میآیند چرا که به تصمیمات سازمانی شکل داده مسایل و مشکلات سازمان را حل نموده و بهره وری را عینیت میبخشند تعلق سازمانی به عنوان یکی از مقوله های مرتبط با نیروی انسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که از علایق فرد و تمایل او به انجام وظایف و ماندگاری در سازمان ناشی می شود بهترین حسی که یک شخص نسبت به محل کار و سازمانش میتواند داشته باشد.

تعلق سازمانی

حس تعلق سازمانی است حسی که فرد را جزء سازمان دانسته و منافع خود را منافع سازمان دانسته و از هیچ تلاشی جهت توسعه و پیشرفت سازمانش دریغ نکند هر سازمانی به دنبال راهکارها و ایجاد فضایی است تا بتواند حس تعلق سازمانی را در کارکنان خود بوجود آورد تا بدین وسیله علاوه بر ایجاد حس مثبت نسبت به سازمان رضایت شغلی از بی انگیزگی و کسالت کارکنان جلوگیری کند تا به وسیله این کارکنان متعهد که ارزشمندترین سرمایه و دارایی سازمان هستند.

در مسیر تعالی و پیشرفت گام بردارند و اهداف تجاری و بازرگانی خود را محقق سازند. فعالیت در حوزه انگیزش تعهد و تعلق سازمانی امری خالصانه و مستمر است و به هیچ وجه نمیتوان تصور کرد که میتوان با عزمی کوتاه مدت و مقطعی در کارکنان حس تعلق سازمانی ایجاد کرده و این حالت مثبت رفتاری را در کارکنان پایدار و ثابت نگه داشت. متاسفانه بسیاری از سازمانها از نداشتن انگیزه و تعلق سازمانی کارکنان و افراد سازمان رنج میبرند و آثار مخرب فقدان این حس بعضا کاملا قابل مشاهده است(زکی و زکی، ۱۳۹۹: ۱۲۴۵).

تعلق سازمانی

تعلق سازمانی از جمله عواملی است که طی چند سال اخیر در برخی از مطالعات به صورت جزئی به عنوان یکی از مؤلفه های مرتبط با مدیریت دانش مطرح شده است؛ تعلق سازمانی به عنوان یک عامل سازمانی بر گرایش به اشتراک دانش به طور غیر مستقیم تأثیر دارد. اهمیت توجه به تعلق سازمانی به این دلیل است که امروزه به طور روزافزون سازمانها در جستجوی اعضایی هستند که نه تنها به سازمانشان باور دارند که یک مکان خوب برای کار کردن است، تا وفاداری خود را نسبت به آن نشان بدهند و نیت ترک آن را نداشته باشند؛ بلکه در جستجوی اعضایی هستند.

که از این حد فراتر رفته و هویت سازمانی را دقیقاً در ارتباط و پیوند با هویت شخصی خود ببینند و به سرنوشتشان به عنوان وسیله ای برای ایجاد انسجام اعتقاد داشته باشند. احساس تعلق یا همانندبینی به تصویر فرد از خود بر حسب ویژگی های مشخص یک طبقه اجتماعی در رابطه با خود شمولی ادراک یکی بودن با مجموعه و دسته های انسانی، یا تعلق داشن به برخی دسته های انسانی و تبیین ضمنی احساس عضویت در گروه اشاره دارد.

احساس تعلق فرایندی است که به موجب آن، افراد خود را با جمع شخص دیگری یا گروهی از افراد همسان و همانند میبینند و مانند یک منبع تأثیر گذار بر روی نگرش افراد برای اقدام و فعالیت مشترک عمل می کنند. حس یکی بودن با یک . و دسته انسانی سبب میشود که اهداف و منافع شخصی افراد تابع اهداف و منافع جمع و دسته گردد که در نتیجه احتمال اقدام جمعی و مشترک را بر اساس درک مشترک افزایش تعلق سازمانی به احساس نزدیکی بین اعضای سازمان اشاره دارد و بیانگر علایق و دغدغه های مشترک و رفتار فرا که به عنوان یک تسهیل گر کلیدی برای کمک می باشد(نظری و فرهادپور، ۱۳۹۹: ۶).

تعلق سازمانی

تعلق سازمانی به عنوان یکی از مقوله های مرتبط با نیروی انسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به معنی علایق درونی و تمایل قلبی افراد به انجام وظایف سازمانی و ماندگاری در سازمان میباشد. بهترین حسی که یک شخص به محل کار و سازمانش میتواند داشته باشد حس تعلق سازمانی است، حسی که فرد را جزء سازمان و منافع خود را منافع سازمان میداند و از هیچ کوششی برای توسعه و پیشرفت سازمانش دریغ نمی کند.

وجود احساس تعلق سازمانی در مجموعه.، به مدیران سازمان کمک می کند. تا از حضور توانمند ،افراد اطمینان حاصل کنند. و با توجه به این اطمینان خاطر بتوانند برنامه های بلند مدت را برای سازمان طراحی کنند. همچنین به کارکنان کمک میکند. تا با انگیزه و پشتوانه و توان بیشتری، کارهای محوله و حتی خارج از شرح کار را اما برای بهتر شدن سازمان، انجام دهند.(محبی زرین دره، ۱۳۹۸: ۲۸).

ادامه

تعلق سازمانی را ادراک یکی بودن یا تعلق داشتن به سازمان تعریف می کنند. احساس تعلق را پیوند شناختی بین تعریف یک سازمان و تعریفی که یک شخص برای خودش به کار می برد ملاحظه در نظر دارند. این خودآگاهی یا خود معرفتی نسبت به تعلق به یک ،سازمان طریقه ای است که یک فرد به یک هویت اجتماعی نائل می شود. احساس تعلق یا همانندسازی را دارنده مولفه های عاطفی و شناختی تعریف و استدلال میکند.

تعلق سازمانی دو بعد دارد. بعد شناختی و بعد عاطفی. در بعد شناختی کارمندی دارای تعلق خاطر کاری در بعد شناختی است. که انجام وظایف کاری آنقدر وی را جذب میکند. که چیزهای دیگر را فراموش میکند.؛ به ندرت در حین انجام کار به چیزهای دیگری غیر از کار فکر می کند.؛ هنگام کار کردن به ندرت حواسش به چیز دیگری معطوف می شود. و هنگام کار احساس میکند زمان به سرعت می گذرد. با این ،توضیح این متغیر را میتوان بر اساس این که به چه میزان کارمند فکر و ذهن خود را مشغول و متمرکز در کار می کند تعریف کرد.

ادامه

لذا این متغیر را میتوان بر اساس میزانی که کارمند به کار خود علاقه مند است. و به آن دل می دهد سنجید(ساری صراف، ۱۴۰۰: ۵). تعلق خاطر کاری نه تنها نقشی حیاتی در فهم رفتارهای سازمانی مثبت بازی میکند. بلکه در هدایت مدیریت منابع انسانی و سیاستهای بهداشت حرفه ای نیز نقش مهمی دارد. سازمانها در حقیقت یکی از نهادهای مهم متولی رشد و شکوفایی کشورها هستند. که کارایی و توسعه آنها تا حد زیادی به کاربرد صحیح نیروی انسانی بستگی دارد. اگر نیروی کار تعصب سازمانی نداشته باشد.، سازمان به اهداف خود نخواهد رسید. بدیهی است همه امکانات و سرمایه گذاریهای سازمانی ابزاری هستند.که شرط اصلی استفاده کارآمد از آنها داشتن نیروی انسانی آموزش دیده، علاقه مند، و متعهد است. که دل به کار دهند(ترابیان و همکاران، ۱۴۰۰: ۳۰۴).

تعلق خاطر کاری کارکنان یکی از عوامل اصلی در ایجاد تمایز سازمانی و دستیابی به برتری رقابتی در بازار کار میباشد. تمرکز اصلی در فرایند تعلق خاطر کارکنان این است که منابعی را که برای تعلق خاطر کارکنان لازم ،است، شناسایی و تامین نماید. نتایج تحقیقات حاکی از آن است. که بهترین کارفرمایان از طریق سطوح بالای تعلق خاطر از دیگران متمایز میشوند. و به این صورت به بهره وری بهتر بهبود عملکرد ،مالی نرخ بالاتری از جذب متقاضیان با استعداد و میزان کناره گیری. ،کمتر دست خواهند یافت از سوی دیگر میتوان گفت که تشویق معنویت در محل کار. نیز مزایای فراوانی از جمله بهره وری و افزایش عملکرد برای سازمانها به همراه دارد.

تعلق سازمانی

افراد معنوی در محیط کار کار گروهی بیشتری را از خود به نمایش در می آورند. مهربان تر و عادلانه تر رفتار میکنند نسبت به نیازهای سایر کارکنان حساسیت بیشتر به خرج می دهند.، اعتماد ،امانتداری و صداقت بیشتری در سازمان از خود بروز میدهند. تعهد سازمانی بالاتری دارند از میل به خروج کمترو رضایت شغلی بالاتری برخوردار بوده. در این افراد افزایش خلاقیت و بهره وری بیشتری نسبت به سایرین مشاهده شده. و بیشتر درگیر رفتار شهروندی سازمانی میشوند.

با ایجاد تعلق خاطر کاری در کارکنان هم افزایی مثبتی بین فرد و سازمان رخ میدهد. که برای هر دو گروه پیامدهای مثبتی به همراه خواهد داشت. این پیامدها میتواند شامل نگرشهای شغلی ،مثبت شناخته شدن قوی با کار رضایت شغلی و تعهد سازمانی ) سلامت ذهنی. و روانی شامل احساسات مثبت و کاهش تحلیل رفتگی عملکرد درون شغلی و برون شغلی بهتر باشد.(کریمی، ۱۳۹۸: ۷۰).

مبانی نظری تعلق سازمانی

ایمبودن(۲۰۲۴) اثبات کردند که تحقیقات نوظهور به رسانه‌های اجتماعی به عنوان یک وسیله مشروع برای توسعه ارتباطات اجتماعی که می‌تواند حس تعلق را تقویت کند، اشاره می‌کند. در حالی که این موضوع با تحقیقات گذشته که می‌گوید رسانه‌های اجتماعی مانع حس تعلق ما هستند، متناقض است، اما نیاز به مهارت‌های مهم در نحوه تعامل و ساخت روابط در رسانه‌های اجتماعی را نشان می‌دهد.

برخی از تحقیقات مقطعی به ایده “پارادوکس اینترنت” اشاره می‌کنند که در آن یک رسانه که برای فراهم کردن دسترسی بیشتر به ارتباطات اجتماعی طراحی شده، منجر به کاهش رفاه اجتماعی می‌شود، رسانه‌های اجتماعی و فروم‌های اینترنتی به افراد فرصتی برای تعامل با دیگران شبیه به خودشان ارائه می‌دهند و به طور قابل توجهی در حفظ ارتباط در دوران قرنطینه ناشی از پاندمی بسیار مهم بودند.

ادامه

انسان‌ها به طور مداوم (به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه) در حال ارزیابی این هستند که آیا با اطرافیان خود تعلق دارند یا در آن‌ها جا می‌شوند که این موضوع ادراکات آن‌ها از تعلق را شکل می‌دهد. ادراکات تعلق معمولاً خاص موقعیت هستند. اگر یک کارمند خود را به دلیل ویژگی‌هایی که آن‌ها مهم می‌دانند، متفاوت از همکارانش ببیند، ممکن است احساس کند که تعلق ندارد. با این حال، همان کارمند ممکن است با همسایگان خود احساس ارتباط اجتماعی کند و بنابراین حس تعلقی در این گروه داشته باشد.

ادراکات تعلق غالباً بر اساس تجربیات گذشته و اعتماد به نفس شکل می‌گیرند. این اجزا همچنین زمینه‌های کلیدی هستند که می‌توانیم در سطح فردی و نهادی برای افزایش احساس تعلق و ارتباط مداخله کنیم. تعلق کارکنان نه تنها یک عامل مهم در تعیین سلامت و رفاه کارکنان است، بلکه به نتایج مثبت تجاری نیز منجر می‌شود. انزوا در محل کار با کاهش تعهد سازمانی، مشارکت شغلی، عملکرد شغلی و افزایش غیبت مرتبط است.

ادامه

بلائو و همکاران (۲۰۲۳) اثبات کردند که تعلق سازمانی با حمایت سازمانی ادراک‌شده، فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی مرتبط است اما از آن‌ها متمایز است.این مفهوم به رفاه کارکنان و ادراک آن ها اشاره می کند. ادارک کارمند دارای اهمیت زیادی می باشد. این متغیر به ایجاد رفتار عادلانه در بین کارکنان منجر می شود. تعلق سازمانی سبب می شود که حمایت سرپرست در سازمان تقویت گردد. این متغیر پاداش های سازمانی را تقویت می کند.

این متغیر ارزش و پاداش را در سازمان ارتقا می دهد. این مفهوم انتظارات مشترک را در بین کارکنان تقویت می کند. این مفهوم سازمانی مفهوم سازی و اندازه گیری آن را بهبود می بخشد. عاطفی (پیوستگی به دلیل شناسایی)، هنجاری (پیوستگی به دلیل تعهد) و تداوم (پیوستگی به دلیل هزینه‌های ادراک‌شده ترک). تعلق سازمانی دارای بنیاد بیشتری در نیاز اساسی انسانی به تعلق است. نیاز انسانی به تعلق یک انگیزه بنیادی انسانی است.

تعلق سازمانی

گیسلر و همکاران (۲۰۲۰) اثبات کردند که تعلق سازمانی هماهنگی در سازمان را ارتقا می دهد. این مولفه ها نگران های مرتبط با رقابت درون سازمان را کاهش می دهد. سبب ایجاد روابط مشترک می شود و تیم سازمانی را منسجم می کند. علاوه بر این بر وابستگی های سازمانی اثرگذار خواهد بود. انتظار بر این است که با تقویت این مفهوم اشتراک گذاری در بین مشتریان سازمان افزایش یابد. همچنین این رویکرد قدرت تشخیص را افزایش می دهد. روابط اشتراک گذاری شده در این مفهوم می تواند انگیزه های کار را ارتقا دهد. این مفهوم سازمان را از وابستگی های موجود نجات می دهد.

لیانگ و ما (۲۰۲۰) اثبات کردند که بین تعلق سازمانی و عملکرد ارتباط وجود دارد. متغیرهای کلیدی سازمان مانند عملکرد می تواند تحت تاثیر این مفهوم باشد. همچنین این مفهوم بر روی اثرات عمومی نیز اثرگذار است. در سازمان هایی که این مفهوم قوی تر است سطح وابستگی اداری کمتر می باشد. کمترل های سیاستی در این سازمان ها ممکن است سطح تعلق سازمانی را کاهش دهد.

در ایجاد این مفهوم عملکرد سازمانی نقش کلیدی بازی می کند. تعلق سازمانی کارکنان به سیاست های یکپارچه منجر می شود.

عملکرد شرکت های دولتی به صورت مشخصی تحت مرکزیت این مفهوم قرار دارد. شرکت های دولتی مرکزی رهبران دستیابی به اهداف سیاست هستند. این اهداف بدون توجه به تعلق سازمانی امکان پذیر نیستند.

تعلق سازمانی

پژوهشی توسط مین و همکاران (۲۰۲۰) اثبات کردند که هویت سازمانی یک مفهوم مهم در تعلق سازمانی است. این مفهوم می تواند رفتار سازمان ها و اعضا را زمینه سازی کند.  اندازه‌گیری هویت سازمانی بر اساس وابستگی بخشی به این مفهوم، متمرکز شده‌اند. توجه به تعلق سازمانی می تواند ماموریت های سازمانی را تقویت نماید و عنصر مهمی در بهبود شاخص های عملکرد باشد.

الفادی (۲۰۲۰) اثبات کرد که چرخش شغلی در سازمان بسیار مهم است. این چرخش شغلی به تعلق سازمانی کارکنان بستگی دارد. این نظریه در دانشگاه جده مورد پیاده سازی بود. این نظریه نشان داد که سازمان ها با ایجاد تعلق سازمانی می توانند بهتر چرخش شغلی ایجاد نمایند. چرخش شغلی در این حالت یک گزینه مناسب برای سازمان می باشد که می تواند انگیزه های اصلی کارکنان سازمانی را پوشش دهد.

ادامه

دوبرزیسکی (۲۰۲۰) اثبات کرد که تعلق سازمانی به سابقه آموزش افراد وابسته می باشد. افرادی که از سابقه شغلی بیشتری برخوردار هستند سطح این مفهوم برای آن ها بالاتر است. معمولا افراد با فعالیت حرفه ای از سطح بسیار بالای تعلق سازمانی برخوردار هستند.فعالیت های سازمانی عامل مهمی برای ایجاد تعلق سازمانی می باشد زیرا رفتار حرفه ای کارکنان را ارتقا می دهد.

 

منابع

منابع در فایل قابل مشاهده می باشد.

Blau, G., Goldberg, D., & Kyser, D. (2023). Organizational belonging–proposing a new scale and its relationship to demographic, organization, and outcome variables. Journal of Workplace Behavioral Health, 38(3), 226-253.

Imboden, M. T. (2024). Belonging: An Essential Human and Organizational Need. American Journal of Health Promotion, 38(6), 883-897.