مبانی نظری برندسازی |مطالعات ISI

مبانی نظری برندسازی

مبانی نظری برندسازی | تعداد صفحات : ۱۳ صفحه | تاریخ به روز رسانی: ۲۳-۰۱-۱۴۰۴

 

مفهوم برندسازی

براساس تعریف لغت نامه کسب و کار برند «طرح، نشان سمبل کلمات یا ترکیبی از اینها است که به منظور خلق تصویری که محصول را از محصولات رقبا متمایز میکند به کار گرفته می شود» این تصویر در طول زمان در ذهن مشتریان با سطحی از اعتبار کیفیت و رضایت پیوند میخورد. برند به عنوان یک نشان عصاره معنای محصول را انتقال میدهد.

همچون یک ابزار اکتشافی به بازشناسی ویژگیهای ملموس و ناملموس محصول کمک می.کند مکانها (شهرها بر خلاف محصولات یا خدمات معمولی بسته ی پیچیده ای از کالاها، خدمات، احساس و ادراک مشتریان و ترکیبات آنها به شمار میرود. در این پژوهش تعریف برند عبارت است از ترکیبی از عناصر عینی و ذهنی که ویژگی منحصر به فرد و اثر بخش دارد(عباسی آزاده شاهچراغی و حبیب، ۱۴۰۳: ۴)

برندسازی فرایندی است که در آن به جایگاه عاطفی و احساسی یک محصول افزوده میشود و از این طریق، ارزش آن برای مشتریان بالا میرود برندسازی نتیجه پیامها و گزارشهای رسانه هاست هر چه تعداد این پیامها و رسانه ها بیشتر باشد و محتوای آن مطلوبتر برند قوی خواهد شد. هدف از برند سازی، ایجاد رابطه عاطفی بین شرکت و مصرف کنندگانش است.

ادامه

برندسازی نتیجه کنار هم قراردادن بخشهای متفاوت و متعددی از جمله نام برند، لوگو، رنگها و موارد دیگر است در واقع برندسازی به شرکت ها اجازه میدهد که در این بازار رقابتی خودشان را از یکدیگر متمایز کنند. برندسازی با ایجاد ساختارهای ذهنی به مصرف کنندگان کمک میکند تا دانش خود را درباره محصولات و خدمات به گونهای سازماندهی کنند که به تصمیم گیری روشن از سوی آنان بینجامد.

در این فرایند برای شرکت خلق ارزش .کنند نقش کلیدی برندسازی این است که مصرف کنندگان تفاوت میان برندها را در طبقه بندی از محصولات درک کنند این تفاوتها میتواند به ویژگیها یا مزایای محصولات یا خدمات محدود شود یا با موارد تجسم پذیر و ناملموس مرتبط باشد.  فشار رقابت با سایر برندها و نیز ایجاد تمایز با آنان، ضمن ایجاد انگیزه، نیاز به برندسازی را آشکار می کند.

امروزه با توجه به عواملی همچون افزایش عوامل مؤثر بازار کـه بـه یک بخش وارد میشوند تغییر تقاضای خریداران و انتظارات فزاینده بازارهای صادراتی شرکتها مجبور می شوند که شیوه های کسب و کار سنتی را بازنگری کنند(وحیدی و همکاران، ۱۴۰۳: ۸۸).

ادامه

انجمن بازاریابی آمریکا “برند” را این گونه تعریف میکند ،نام ،اصطلاح ،طرح نماد یا هر ویژگی دیگری که مشخص کننده است کالا یا خدمات یک فروشنده متمایز از سایر فروشندگان است. اصطلاح قانونی برای برند، علامت تجاری است. یک برند ممکن است یک کالا خانواده ای از اقلام یا همه اقلام فروشنده را شناسایی کند. اگر برای شرکت به عنوان یک کل استفاده شود، اصطلاح ترجیحی نام تجاری است(محمدنژاد عالی زمینی و همکاران، ۱۴۰۳: ۱۴۶).

برندسازی یکی از مهم‌ترین اقدامات برای هر صاحب برند است؛ زیرا مؤلفه‌ای است که مشتریان را از خریدار به هوادار و طرفدار تبدیل می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند بدون نیاز به تلاش برند، به تبلیغ محصول بپردازند. برندسازی دانشی است که با برتری دادن به برند، اعتبار و شهرت آن را در بازار رقابتی افزایش می‌دهد و به فروش و قیمت بیشتر محصولات منجر می‌شود.

این فرایند استراتژی آگاهانه‌ای است که ویژگی‌های خاص محصول را به عنوان ارزش‌های اصلی معرفی می‌کند تا مصرف‌کنندگان با اطمینان بیشتری آن‌ها را تشخیص دهند. اگرچه برندسازی در ابتدا به مدیریت و برنامه‌ریزی بیشتری نیاز دارد، اما در نهایت به رضایت مشتری و تمایز محصول از رقبا منجر می‌شود(ولی بیگی و مودت، ۱۴۰۳: ۱۰۲).

ادامه

برند مجموعه ای از ارتباطات است که نام، علامت و نماد مرتبط با محصول را با هم ترکیب می کند. برندها ویژگیها و معانی را منتقل می کنند که برای افزایش ارزش یک محصول فراتر از ارزش کاربردی آن طراحی شده اند برند باعث شناسایی سریع محصول و خرید مجدد آن توسط مشتری می شود . برند به عنوان یک دارایی نامشهود برای خدمات و محصولات محسوب میشود که نام لوگو، نماد، شعار و علائم را در برمی گیرد(قادرمرزی و همکاران، ۱۴۰۳: ۲۲۳).

مبانی نظری برندسازی

شارما و همکاران (۲۰۲۵) اثبات می کند که برندسازی کارفرما ریشه‌های نظری خود را در تئوری قرارداد روانشناختی دارد که به بررسی رابطه بین شرکت و کارکنانش می‌پردازد. این قرارداد روانشناختی بیان می‌کند که در ازای ثبات شغلی، کارمند متعهد به وفاداری بی‌قیدوشرط به کارفرما می‌شود.

برندها به عنوان یکی از باارزش‌ترین دارایی‌های یک شرکت شناخته می‌شوند و همین امر مدیریت برند را به فعالیتی محوری در فضای کسب‌وکار امروز تبدیل کرده است.

از برندسازی به‌طور گسترده برای تمایز محصولات و سازمان‌ها استفاده می‌شود تا ارزش سودآور هم برای مشتریان و هم برای سازمان خلق کند. در حالی که تمرکز سنتی برندسازی معمولاً حول برند محصول و برند شرکتی می‌چرخد، اخیراً گسترشی به حوزه مدیریت منابع انسانی صورت گرفته که تحت عنوان برندسازی کارفرما شناخته می‌شود. این مفهوم نوظهور نقش مهمی در جذب و حفظ استعدادها ایفا می‌کند.

مبانی نظری برندسازی

ژائو و همکاران (۲۰۲۵) نشان می دهند که محققان چهار نوع متمایز از برندسازی شهری فراگیر را شناسایی کرده‌اند: سفیران فراگیری (فراگیری بالا و برندسازی بالا)، قهرمانان ذاتی (فراگیری بالا ولی برندسازی پایین)، بازاریابان ظاهری (فراگیری پایین ولی برندسازی بالا) و تفکیک‌کنندگان خاموش (فراگیری و برندسازی پایین).

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که برندسازی شهری فراگیر صرفاً از میزان فراگیری یک شهر ناشی نمی‌شود، بلکه از تعامل بین روحیه کارآفرینانه و نوع‌دستی شکل می‌گیرد. وقتی انگیزه اصلی، کارآفرینانه باشد، روش‌های برندسازی مانند تصاویر رسانه‌ای، روایت‌سازی و رویدادها برجسته می‌شوند، در حالی که معماری نمادین، پروژه‌های شاخص و سیاست‌های بلندمدت بیشتر با انگیزه‌های نوع‌دستانه مرتبط هستند.

اوزسومیر و همکاران (۲۰۲۴) اثبات می کند که برندها و برندسازی نقش کلیدی در دستیابی به مزیت رقابتی در بازارهای جهانی ایفا می‌کنند. با این حال، برندها و مدیران آنها با چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی مواجه هستند که ناشی از تحولات و روندهایی است که فضای بازاریابی بین‌المللی را دگرگون ساخته است.

مبانی نظری برندسازی

بحران آب‌وهوا، همه‌گیری بیماری‌ها، و روند کاهش جهانی‌سازی – که با تنش‌های تجاری چین و غرب، جنگ‌ها و سایر اختلالات تجاری مشخص می‌شود – برندسازی در سراسر جهان را با چالش مواجه کرده است. منظره رقابتی نیز به شدت در حال تغییر است. شرکت‌های بازارهای نوظهور به گسترش بین‌المللی خود ادامه داده و نه تنها با توانایی‌های تولیدی، بلکه با برندهای خود به رقبایی قدرتمند تبدیل شده‌اند. موفقیت شرکت‌هایی مانند هواوی، لنوو و BYD از چین نمونه‌های بارز این تحول هستند.

همانطور که برندهای بازارهای نوظهور با ارتقای کیفیت، نوآوری و مهارت‌های بازاریابی به موفقیت دست می‌یابند، به گزینه‌های جذابی برای مشتریان مرفه در بازارهای داخلی خود نیز تبدیل شده‌اند. بسیاری از این برندها در حال ارتقای جایگاه خود به سطوح ماس‌تیژ و پریمیوم هستند و به بخش‌های پرحاشیه بازارهای نوظهور که قبلاً در انحصار برندهای جهانی با جایگاه و کیفیت برتر بود، نفوذ می‌کنند.

ادامه

ژو و همکاران (۲۰۲۱) اثبات کردند که برندسازی یکی از دلایل گسترش کسب و کارها است. این متغیر می تواند رابطه پویا بین عناصر کسب و کار ایجاد نماید. معمولا برندسازی سبب بهبود مکانیسم های وفاداری مشتریان می شود. سطح خرید را تحت تاثیر قرار می دهند. برندسازی مکانیزم اصلی ساخت وفاداری به نام تجاری است.

برندسازی مناسب در نهایت می تواند به افزایش اعتماد مشتریان منجر گردد. همچنین می تواند به درک عمیق از موقعیت کسب و کار نیز منجر گردد. معمولا شرکت هایی که برندسازی خوبی دارند، گزینه های بازاریابی مناسبی را ارایه می دهند، آن ها معمولا مشتریان وفادارتری دارند.

مبانی نظری برندسازی هانا و همکاران ۲۰۲۱

هانا و همکاران (۲۰۲۱) نشان داد که علاقه فزاینده ای به برندسازی مکان و مقصد وجود دارد. برندسازی مکان و مقصد را ترکیب می‌کند. هویت برند، تصویر و شخصیت، سیاست نشان دهنده سطح برندسازی است. میراث، ارتباطات/رسانه، کشور مبدا، و طراحی و زیرساخت از مشخصات اصلی برندسازی است.

آریتا و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که اخیراً، برندسازی داخلی در ادبیات بازاریابی اهمیت پیدا کرده است. مدیریت برند شرکتی نه تنها شامل اقدامات خارجی می شود، بلکه یک رویکرد داخلی است که کارکنان را درگیر می کند. علیرغم علاقه فزاینده، بین نویسندگان اتفاق نظر در مورد سوابق، ابعاد و نتایج برندسازی داخلی وجود ندارد. براساس رویه‌های سیستماتیک استخراج، سازمان‌دهی و پردازش براساس برندسازی صورت می گیرد.

مدیریت داخلی برند از طریق مدیریت منابع انسانی برند محور، ارتباطات داخلی برند و رهبری برند صورت گیرد. درک برند، شناسایی برند، تعهد به برند، وفاداری به برند، رفتارهای شهروندی برند از ضروریات مرتبط با برندسازی است. خبرگان می توانند ارزش ویژه برند را در مقابل ذینفعان خارجی ایجاد نمایند. با این وجود، بحث در مورد برندسازی داخلی همچنان باز است زیرا چندین موضوع در این زمینه قابل بررسی است.

مبانی نظری برندسازی اسکینر ۲۰۲۱

اسکینر (۲۰۲۱) نشان داد که تمرکز بر ادامه رشد اقتصادی سال به سال بر برندسازی اثرگذار است. رابطه بین برندسازی مکان و شرایط ایجاد شده برای متقاضیان یکی از محاسن برندسازی است. از طریق ارائه یک مدل اصلی که فرآیند چرخه‌ای بازسازی از بحران‌ها و رویارویی با موفقیت را مفهوم‌سازی می‌کند می توان به برندسازی پی برد. انگیزه بازیابی از زیرگردشگری از طریق برندسازی موفق مکان منجر به بازگشت بیش از حد گردشگری می شود.

مبانی نظری برندسازی روفیانتو و همکاران ۲۰۲۱

روفیانتو و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که بررسی عوامل محرک برای شکل‌گیری نگرش مثبت مشتری می تواند به برندسازی منجر گردد. برندسازی جنبه نمادین برای شرکت دارد. این گزینه یک عامل محرک برای نگرش برای بهبود شرایط مزیت رقابتی می باشد. قوم گرایی، اصالت محصول و تطابق تصویر از گزینه های مرتبط با برندسازی می باشد. قوم‌گرایی، اصالت محصول و تطابق تصویر از گزینه های مطرح برای برندسازی می باشد. اصالت محصول غالب‌ترین رتبه‌ها را به شمار می آورد. این گزینه از گزاره های مرتبط با برندسازی است. شکل‌گیری نگرش جوانان نسبت به محصول از گزینه های مرتبط با برندسازی است.

مبانی نظری برندسازی کلر ۲۰۲۱

کلر (۲۰۲۱) نشان دادند برندها در اشکال مختلفی می توانند نقش هایی برای افراد و سازمان ها انجام دهند. ابعاد برندسازی در پنج حوزه هستند. این عناصر عبارتند از محرک‌های برند، معنای برند، ناهمگونی مصرف‌کننده، و نام تجاری و ناهمگونی. بازاریابان موفق برند در آینده کسانی خواهند بود که می توانند راه حل های یکپارچه برندینگ را بیابند. آن ها باید بتوانند تعدد و ناهمگنی را متعادل و ترکیب می کند.

مبانی نظری برندسازی ورسیس ۲۰۲۱

ورسیس (۲۰۲۱) نشان دادند سازمان‌های مدرن، جذابیت، سودآوری و عملیات آینده را به برندسازی نسبت می دهند. اولویت دادن به کارکنان و کارکنان بالقوه و شناسایی آنها منجر به ایجاد برندسازی می شود. مهم‌ترین سهامداران برای توسعه سازمانی به برندسازی مرتبط می شود. کارکنان با درک حمایت سازمانی و رضایت از ارتباطات داخلی، گزینه‌های مؤثری برای برندسازی سازمانی شناسایی می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد تمامی متغیرهای اندازه‌گیری شده به طور معناداری بر فرآیند برندسازی در سازمان تأثیر می‌گذارند. شکل‌گیری شیوه‌های ارتباط داخلی بهتر برای سازمان به برندسازی بهتر برای سازمان منجر می شود.

مبانی نظری برندسازی مائون و همکاران ۲۰۲۱

مائون و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که پژوهشگران در مطالعات برندسازی شرکتی، رویکردی شبکه‌محور اتخاذ کرده‌اند. آنها برندها را دارایی‌های پویای سازمانی می‌دانند که شرکت و ذینفعانش به صورت مشارکتی خلق می‌کنند. یافته‌ها نشان می‌دهد مسئولیت اجتماعی شرکتی به عاملی کلیدی در توسعه برندهای سازمانی تأثیرگذار تبدیل شده است.

مبانی نظری برندسازی آندرسون و همکاران ۲۰۲۱

آندرسون و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که سه اصل ارزشی برای سازمان وجود دارد که یکی از آن ها برندسازی می باشد. سفارشات صنعتی معمولا با گزینه های برندسازی همراه است. به چالش کشیدن دستورات شهرت و بازار میتوان به برندسازی اعتماد کرد. ارزش‌ها و تنش‌های اصلی از گزینه های مرتبط با برندسازی است. برندسازی مکان معمولا می تواند ارزش افزوده سازمان را ارتقا دهد. احتمالات احتمالی برندسازی می تواند گزینه های شرکت های کوچک و متوسط را ارتقا دهد. سفارشات ارزشمند در بین شرکت های کوچک و متوسط و سایر سهامداران مهمترین گزینه های ارتقا سازمان هستند.

مبانی نظری برندسازی پاسکونلی و همکاران ۲۰۲۱

پاسکونلی و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که بینش هایی در مورد برندسازی شهری وجود دارد. این بینش ها بیان می کنند که برندسازی عنصری مفید است. ویژگی ها و ارزش های برند می توانند گزینه های مطرح برای بهبود شرکت ها باشند. رویکردهای مختلف برند مقصد برای مقابله با تهدید همه گیر از گزینه های مرتبط با بهبود سازمان است. گسترش مقاصد از منظر فضایی به سمت شهر می تواند گزینه های مرتبط با برند را تقویت کند. پیکربندی‌های بالقوه برند مقصد پایدار از گزینه های مهم برای بهبود سازمان می باشد.

هان و همکاران ۲۰۲۱

هان و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که برندسازی یک استراتژی بازاریابی رایج است. برندسازی معمولا می تواند جذابیت محصول را افزایش دهد. اشکال خاصی از برندسازی میراثی نیز می‌توانند پیامدهای منفی بالقوه‌ای داشته باشند. زیرا مصرف‌کنندگان را وادار به واکنش منفی نسبت به تغییرات ایجاد شده در محصول اصلی و شاخص برند می‌کند. آزمایش‌های آنلاین و همچنین آزمایش‌های حضوری محصول می تواند محبوبت برند را بازسازی نماید. چگونه ارزیابی‌های منفی محصولات بهبودیافته می تواند گزینه های مرتبط با برندسازی را تقویت نماید. اگر برندها تغییرات محصول را به‌عنوان پیوسته با منشأ نام تجاری تغییر دهند. فراتر از شناسایی یک شرایط مرزی مهم بر اساس جنبه‌های خاص برندسازی گزینه های مرتبط با شهرت برند در سازمان متعدد است.

ژانگ و همکاران ۲۰۲۱

ژانگ و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که برند شخصی آنلاین برای شرکت های فعال در کسب و کار مفید است. شرکت ها می توانند در پلتفرم های خدمات مراقبتی آنلاین تبلیغ کنند. سوابق و پیامدهای استراتژی های برندسازی می تواند از گزاره های مرتبط با برند باشد. خدمات مراقبت های بهداشتی آنلاین یکی از گزینه های مرتبط با برندسازی می باشد. هویت برندینگ شخصی و موقعیت‌یابی برند شخصی می تواند گزینه های برندسازی را تقویت نماید. آزمایش تجربی روابط بین محیط و استراتژی‌های برندسازی شخصی نشان از موفقیت برندسازی دارد. علاوه بر این، برای افرادی که می خواهند خود را به صورت آنلاین تبلیغ کنند و مدیران این پلتفرم ها که به دنبال بهبود ویژگی های خود هستند، برندسازی مفید است.

لوکانوا و همکاران ۲۰۲۱

لوکانوا و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند که نوآوری زیست محیطی ابزاری برای برندسازی است. محدودیت های محیطی را می توان عامل مرتبط با برندسازی دانست. ارزیابی درک نوآوری های زیست محیطی می تواند برندسازی را تحت تاثیر قرار می دهد. نظرات مشتریان از گزینه های مطرح شده برای برندسازی می باشد. تجزیه و تحلیل خوشه‌ای برای شناسایی خوشه‌های پارامترهای برندسازی دارای امری ضروری است. نوآوری‌های اکولوژیکی از گزینه های مطرح در خصوص برندسازی می باشد.

تیاگو و همکاران ۲۰۲۱

تیاگو  و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند محبوب ترین پلتفرم های مسافرتی در جهان می توانند برندسازی را ارتقا دهند. فرآیند تصمیم‌گیری در سفر های گردشگری می تواند با برندسازی سازمانی بهبود یابد. برندسازی باعث ایجاد، بازآفرینی، و از بین بردن شهرت آنلاین در برندسازی می شود. نظرات کاربران می تواند از گزینه های مرتبط با برندسازی در سازمان باشد. تصویر برند شرکت ها از گزاره های مطرح در خصوص ایجاد گزینه های سازمانی است. هویت برند و تصویر پیش بینی شده از خدمات می تواند گزینه های مرتبط با برندسازی باشد.

تیاگو و همکاران ۲۰۲۱

احساسات به منظور درک بهتر ماهیت محتوا می تواند از گزاره های بهبود برندسازی باشد. ارزیابی ویژگی‌های شخصیتی برند می تواند گزینه های مرتبط با انتخاب مقصد را بهبود دهد. شخصیت تجاری صادقانه‌تری در نهایت به برندسازی تجاری بهتر منجر می شود. مدیریت تصویر برند می تواند از گزینه های مطرح با محتوای کاربر باشد که برندسازی منجر می شود. نگاه به دهان به دهان تبلیغات الکترونیکی می تواند گزینه های مرتبط با برندسازی را بهبود دهد. نمایه‌ای شخصیت محور می تواند از گزاره های برند سازی به حساب آید.

چن و همکاران ۲۰۲۱

چن و همکاران (۲۰۲۱) نشان دادند برندسازی شخصی رسانه‌های اجتماعی از گزینه های مرتبط با بهبود سازمان است. عملکرد بازار کار یک نامزد شغلی برای بهبود برندسازی در سازمان به شمار می رود. در زمینه استخدام اجرایی و پاداش می توان از گزینه های مرتبط با برندسازی سازمانی بهره برد. ارتقاء فناوری توسط شبکه های اجتماعی نیز از گزینه های برندسازی می باشد. رسانه های اجتماعی و آزمایش تأثیر آن بر عملکرد بازار کار از گزاره های مرتبط با برندسازی است.

چام و همکاران ۲۰۲۲

چام و همکاران (۲۰۲۲) نشان دادند شرکت‌های گردشگری می‌توانند با به‌کارگیری راهبردهای مؤثر برندینگ، توسعه بین‌المللی خود را محقق سازند. شیوه‌های بازاریابی موثر را برای تضمین بقا و رقابت پذیری نیاز به گردشگری دارد. نقش تصویر برند و اعتماد برند بر گردشگران می تواند به برندینگ منجر گردد. تأثیر تبلیغات و ارتباطات رسانه‌های اجتماعی بر تصویر برند به شکل گیری اعتماد منجر می شود. ادراک و نگرش گردشگران پزشکی یکی از گزاره های مطرح برای برندسازی است. تبلیغات و ارتباطات رسانه‌های اجتماعی بر درک گردشگران پزشکی از تصویر برند اثرگذار است. اعتماد نسبت به برند در نهایت به مقصد گردشگری با سطح بالاتر امکان پذیری منجر می گردد. درک مشتریان از کیفیت خدمات و رضایتشان از آن، می‌تواند گزینه‌های برندسازی را ارتقا دهد.

ادامه

هوانگ و همکاران (۲۰۲۱) اثبات کردند که برندسازی گزینه مهمی در بهبود اعتماد مشتریان می باشد. برندسازی معمولا گزینه رضایت از محصولات شرکت را به دنبال دارد. همچنین پیامدهای این متغیر بهبود در نام تجاری شرکت می باشد. معمولا نام تجاری شرکت در قبال برندسازی یک متغیر تعدیل گر می باشد. زمانی برندسازی به خوبی شکل می گیرد، آنگاه تجربیات مشتریان بهبود می یابد. این تجربیات در ابعاد زیر قابل بررسی هستند:

۱-تجارب حسی.

۲-تجارب عاطفی.

۳-تجارب رفتاری.

۴-تجارب فکری.

ادامه

براساس رویکردهای بالا بهبود برندسازی می تواند تجارب حسی مشتریان را تقویت نماید. همچنین این متغیر می تواند سبب تقویت تجارب عاطفی شود. علاوه بر این می تواند سبب تقویت تجارب رفتاری گردد. علاوه بر این انتظار بر این است که با بهبود برندسازی تجارب فکری نیز تقویت گردد.

کلیه و همکاران (۲۰۲۱) اثبات کردند که برندسازی یکی از گزینه های بالقوه تقویت شرکت است. همچنین این متغیر سبب بهبود انتخاب محصول می شود. انتخاب محصول در فروشگاه ها براساس برندسازی صورت می گیرد. این متغیر می تواند بر تشخیص بصری و احساسی مشتریان اثرگذار باشد. معمولا برندسازی به معنی تامین نام تجاری مناسب می باشد. این تناسب باید به گونه ای باشد که در نهایت اعتماد و رضایت مشتریان را تقویت نماید. همچنین برندسازی می تواند بر میزان فروش محصولات در قفسه اثرگذار باشد.

منابع

منابع این متن در فایل خریداری شده می باشد.