ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی |مطالعات ISI و علمی پژوهشی

ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی

ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی — تاریخ انتشار ۱۳۹۹/۰۷/۰۳—— ساعت انتشار ۱۸:۰۶—— تعداد صحفات: ۴ صفحه

مفهوم نوآوری سازمان

نوآوری سازمانی اتخاذ یک ایده یا رفتار است که برای نوع وضعیت سازمان، بازار و محیط کلی سازمان جدید است. امروزه نوآوری در فضای فناوری حاضر برای سازمان‌ها الزامی است. بیشتر سازمان‌ها در جست‌وجوی خلق ایده‌های جدید می باشند. در این راستا متخصصان سازمان در تلاشند تا از دانش برای عرضه تولیدات یا خدمات جدیدی که مشتریان می‌خواهند، بهره ببرند. این سازمان ها زیرساختی فراهم می کنند که نوآوری همانند یادگیری فرایندی مستمر در آن باشد. زیرا هدف مدیریت برای نوآوری سازمانی و راز بقای سازمان‌های امروزی در نوآوری نهفته است(ایرجی نقندر و همکاران، ۱۳۹۴).

نوآوری سازمانی را می‌توان به عنوان اجرای موفقیت‌آمیز ایده‌های جدید تعریف کرد. نوآوری سازمانی مشتمل بر تغییرات در ساختار و فرآیندهای یک سازمان در راستای به کار‌گیری مفاهیم جدید مدیریتی، کاری و عملیاتی است. این موضوع به معنی به کار‌گیری کار گروه‌های تخصصی در تولید، مدیریت زنجیره تأمین یا سیستم‌های مدیریت کیفیت می باشد. در واقع نوآوری سازمانی، تمایل یک سازمان به توسعه محصولات و خدمات پیشرفته و جدید است. این حالت برای ارائه به بازار و برای کسب موفقیت و نیز کشف زمینه‌های خلاق در ساختار سازمانی شرکت ها است(زارعی و همکاران، ۱۳۹۵).

نوآوری به عنوان یکی از منابع حیاتی و کلیدی

نوآوری به عنوان یکی از منابع حیاتی و کلیدی مزیت رقابتی در محیط در حال تغییر فزاینده امروز محسوب می‌شود. قابلیت نوآوری مهم‌ترین عامل مؤثر بر عملکرد یک سازمان است. سازمان‌ها باید برای پاسخ‌گویی به تقاضا و سبک زندگی متغیر مشتریانشان را براساس نوآوری طبقه بندی کنند. همچنین به منظور بهره‌برداری از فرصت‌های ایجاد شده توسط فناوری و تغییرات بازار، شرکت ها لازم است که نوآور باشند. نوآوری به طور فزاینده‌ای به عنوان یکی از عوامل اصلی موفقیت بلندمدت شرکت‌ها در بازار‌های رقابتی بدل شده است. شرکت‌های با ظرفیت نوآوری بالا قادر خواهند بود با سرعت بیشتر و به نحو بهتری به چالش‌های محیطی پاسخ گویند. بنابراین نوآوری نقش مهمی در ایجاد ارزش و کسب مزیت رقابتی دارد (صحت و همکاران، ۱۳۹۴).

ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی

نوآوری به عنوان نوسازی فعالیت‌های مرتبط به هم در زنجیره‌ای است که با کشف خلاق آغاز می‌شود، به دنبال آن از طریق کارآفرینی توسعه می‌یابد و در نهایت تجاری‌سازی می‌شود. نوآوری در سازمان زمانی آغاز می شود که به کارگیری جدیدترین فناوری‌ها الزامی به نظر برسد، زمانی که تمرکز سازمان بر شیوه‌های تفکر و یافتن راه‌حل‌های خلاقانه در درون شرکت است نوآوری سازمان رخ می دهد. همچنین نوآوری زمانی اتفاق می‌افتد که نیروی کار در دانش خود با سازمان شریک باشد؛ بدین ترتیب بینش مشترک و جدیدی در فرایند اختلاف و اقتراب (واگرایی و همگرایی ایجاد می‌شود و برای قابلیت‌های سازمان که نوآوری را در سازمان افزایش می‌دهند، راهنمای جدیدی است. (ایمانی و همکاران، ۱۳۹۴).

نوآوری به عنوان یافتن فرصت‌های جدید

همچنین زمانی که سازمان به دنبال یافتن فرصت‌های جدید و راه‌حل‌های تازه است، می توان گفت نوآوری رخ داده است. همچنین یکی از مولفه هایی که مدیران برای شروع نوآوری ارایه می دهند، ایجاد سودکارآفرینانه است. به عبارتی زمانی که نوآوری در سازمان رخ می دهد، می تواند منجر به سود کارآفرینانه شود. به عبارتی نوآوری در کسب‌وکار در نهایت سبب ایجاد سود کارآفرینانه می شود. هنگامی که بازار در حال رکود است، یکی از زمان های مناسب برای ارایه نوآوری است.

در این حالت نوآوری به خلق محصول یا خدمات جدید منجر می شود و در این زمینه هنگامی که بازار به دلیل معرفی محصول و خدمت جدید به هم می‌ریزد، از طریق نوآوری ثروت خلق می کند. از سوی دیگر، کم توجهی به بهبود عملکرد و افزایش کیفیت، می‌تواند مشکلات زیانباری را در ساختار اقتصادی ایجاد کند. بی‌توجهی به عوامل مؤثر در رشد کمیت و کیفیت تولید نیز می‌تواند خسارت جبران‌ناپذیری را به کسب‌وکارها تحمیل کند (نیک‌رفتار و همکاران، ۱۳۹۴) و سبب زمینه جدید در نوآوری می شود.

ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی به عنوان یک راه حل توانایی سازگاری 

نوآوری زمانی رخ می دهد که توانایی سازگاری و اداره کردن تغییرات عامل اصلی موفقیت و بهره‌وری در سازمان شود و کسب این توانایی‌ها مستلزم توجه سازمان به خلاقیت و نوآوری است. سازمان‌هایی موفق‌اند که خلاقیت و نوآوری نوک پیکان حرکتشان را تشکیل می‌دهد (پرهیزکار و همکاران، ۱۳۹۳). بر این اساس، نوآوری سازمانی زمانی که رخ می دهد می‌توان آن را یکی از عوامل تأثیرگذار در بهره‌وری سازمانها دانست.

از سوی دیگر برای بیشتر سازمان‌ها، سرعت تغییرات محیط، به مراتب بیشتر از سرعت پاسخگویی و توان تطبیق آنهاست. به عبارت دیگر به محض آنکه تغییری در محیط کاری ایجاد می‌شود یپش از هماهنگ شدن سازمان با آن تغییر بعدی رخ می دهد. در چنین فضایی، فرصت‌ها و تهدیدات به سرعت پیش روی سازمان‌ها قرار می‌گیرند. زیرا هر نوآوری، تغییری را به وجود می‌آورد که می‌تواند به نوبه خود فرصتی را برای سازمانها بوجود آورد. این موضوع سبب اهمیت توجه به نوآوری سازمانی شده است. اینکه سازمان ها بتوانند از این فرصت استفاده بهینه کنند نیازمند نوآوری و تولید افکار و اندیشه‌های جدید است. این امر در سازمان ها جایگاه والایی را به خود اختصاص می دهد(حجتی نجف‌آبادی و فدوی، ۱۳۹۶: ۷۷و۷۸).

اهمیت و ضرورت نوآوری سازمانی

ایجاد نوآوری در سازمان ضروری است، چرا که نوآوری سازمانی کلیدی برای رونق اقتصاد پویا و جهانی، یک خروجی مهم برای شرکت‌ها و منبع ایجاد ارزش‌افزوده است (مرینو و لوپز، ۲۰۱۷).  نوآوری یکی از قابلیت‌های اساسی ایجاد مزیت رقابتی است، چراکه شرکت‌ها را در پاسخ‌گویی به نیازهای مشتریان امروز و فردای خود یاری می‌رساند.

به بیان دیگر، نوآوری سازمانی یکی از شایستگی‌های اساسی شرکتها در کسب عملکرد بالاست و به آنها کمک می‌کند تا، با بررسی محیط بیرونی و درونی خود، به میزان توانایی و مهارت خود برای ارائه نوآوری در زمینه‌های مدنظر پی برند. از این رو طبیعی است که بر نوآوری، به منزله قابلیتی پیشرو در عرصه رقابت، همواره تأکید شود (اکبری و همکاران، ۱۳۹۴). نوآوری ضروری است چرا که نوآوری سازمانی به کارگیری دانش فنی و اجرایی جدید برای ارائه محصول یا خدمت جدید به مشتریان بهبود می دهد. این بهبود در چند رکن شکل می گیرد. این ارکان عبارتند از:

۱- تجهیزات.

۲-محصولات.

۳-خدمات.

۴-فرایندهای سیاست‌ها و پروژه.

ادبیات تحقیق نوآوری سازمانی برای خلق دانش

نوآوری در این ساختارها به معنی خلق دانش جدید و ایده‌های کسب‌وکار برای تسهیل تولید محصولات جدید است که هدف آن بهبود فرایندهای کسب‌وکار داخلی، ساختار بازار و ایجاد بازار برای خدمات است. نوآوری سازمانی را می‌توان عاملی تعریف کرد که به شرکت‌ها در اجرای موفقیت‌آمیز ایده‌های خلاق کمک می‌کند (بورقانی فراهانی و همکاران، ۱۳۹۵). از سوی دیگر با تشدید رقابت جهانی، شرکت‌ها به راهبرد کسب‌وکار به ویژه نوآوری روی آورده‌اند. در حال حاضر، افراد و شرکت‌های گوناگون در سراسر دنیا با هدف به دست آوردن مزیت رقابتی شروع به بکارگیری نوآوری و فعالیت‌های کارآفرینانه کرده‌اند (مرینو و لوپز، ۲۰۱۷).

علاوه بر این براین اساس، موفقیت سازمان در خصوص جایگاه های جدید نیز بر پایه سطح دستیابی به اهداف تعیین شده ارزیابی می شود. در چنین شرایطی، به منظور استفاده بهینه و مؤثرتر از منابع محدود موجود، بهره‌وری بیش از پیش مورد توجه است. امروزه اهمیت بهره‌وری در زنجیره ارزش سازمان‌ها زیاد شده است. بهره وری را  اثربخش‌ترین شاخص تعیین موفقیت سازمانها و مزیت رقابتی آنها می‌دانند. هدف از بهره‌وری این است که سازمان‌ها به حدی از خودباوری برسند که بتوانند کارها و وظایفشان را روز به روز بهتر به انجام برسانند(اکبری و همکاران، ۱۳۹۷). این امر نیاز به ایجاد نوآوری های مداوم در سازمان دارد.

اهمیت نوآوری در بهبود عملکرد

محققان به اهمیت نوآوری سازمانی برای بهبود عملکرد اشاره کرده‌اند. در این زمینه بیشتر مطالعات از اثر سودمند نوآوری سازمانی روی عملکرد شرکت حمایت می‌کنند. شرکتهایی که عملکرد بهتر دارند، به طور گسترده‌تری در تغییرات سازمانی مشارکت دارند. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که فعالیت‌های بخصوصی از نوآوری سازمانی از قبیل سیستم‌های مدیریت کیفیت و روش‌های مدیریتی با عملکرد بالا اثر مثبتی روی عملکرد شرکت دارند(طاهری و عزیزی، ۱۳۹۷: ۱۲۳). رهبری تحولی و ابعاد آن می‌توانند نقش مؤثری در میزان نوآوری سازمان و باعث افزایش نوآوری در سازمان شوند. بنابراین، در این راستا، رهبران تحول‌آفرین، کارکنان را به حل مشکلات و تأثیر بر آنان برای رسیدن به اهداف سازمانی در چهارچوب زمانی مشخص توصیه می‌کنند(منتی و همکاران، ۱۳۹۶).

منابع