ادبیات تحقیق محدودیت مالی |مطالعات ISI و علمی پژوهشی

ادبیات تحقیق محدودیت مالی

ادبیات تحقیق محدودیت مالی — تاریخ انتشار —— ساعت انتشار —– تعداد صفحات: ۲ صفحه

ادبیات تحقیق محدودیت مالی

بحث محدودیت‌های مالی یکی از موضوعات مهم و اساسی پیش روی تمام شرکت‌ها می‌باشد. شیوه متداول برای بررسی رابطه بین محدودیت‌های مالی، ارزش وجه نقد و سرمایه‌گذاری تفکیک شرکت‌ها به دو گروه شرکت‌های با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی است. شرکت‌هایی که دارای محدودیت مالی شدید هستند در هنگام تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری بر جریانات نقدی تأکید بیشتری دارند. به عبارتی با افزایش اختلاف بین هزینه‌های تأمین مالی داخلی و خارجی حساسیت سرمایه‌گذاری به وجوه نقد داخلی افزایش می‌یابد. تئوری‌هایی نیز نگهداری وجه نقد در شرکت و میزان آن را بیان می‌کنند. این تئوری‌ها عبارتند از:

۱-تئوری مبادله‌ای.

۲-تئوری سلسله مراتبی.

۳- تئوری مبادله‌ای.

۴-سطح مطلوب نگهداری وجه نقد.

محدودیت مالی براساس ایجاد توازن

محدودیت مالی می تواند براساس ایجاد توازن بین منافع و هزینه‌های نگهداری وجه نقد تعیین شود(بادآورنهندی و درخور، ۱۳۹۲). در نهایت، این موضوع، تأمین مالی را تسهیل می‌کند و موجب کاهش یا جلوگیری از پدیده کم سرمایه‌گذاری می‌شود(افلاطونی، ۲۰۱۵).

تجربه نشان داده است که محدودیت‌ها فرآیند ارزش‌گذاری، همیشه مانع بزرگی در راه گسترش بازار بوده است. در محدودیت مالی برای هر محصول یک قیمت منحصر به فرد وجود دارد، در صورتی که واضح است که این قانون به هیچ وجه برای فناوری صادق نیست؛ بلکه شرایط و حتی روشی که به منظور ارزش‌گذاری از آن استفاده می‌شود نیز بر قیمت فناوری تأثیرگذار است  (شفیعا و همکاران، ۱۳۹۲).

شرکتهای دارای محدودیت‌های مالی، نگهداری موجودی‌های نقدی خود را در پاسخ به افزایش نوسانات جریان‌های وجوه نقد افزایش می‌دهند. زیرا محدودیت‌های مالی یک نوع رقابت و تضاد بین سرمایه‌گذاری‌های جاری و آتی به وجود می آورد. با وجود ریسک جریانهای وجوه نقد آتی، باعث ایجاد انگیزه جهت اقدام برای پس‌اندازهای احتیاطی می‌شود. به علاوه روشهای تأمین مالی و مدیریت مطالبات، بر وضعیت نقدینگی شرکت مؤثرند. مدیریت بایستی متناسب با سطح محدودیت تأمین مالی شرکتها مبادرت به نگهداری وجوه نقد در شرکت نماید. شرکت‌هایی که دارای محدودیت مالی بیشتر هستند باید وجوه نقد بیشتری نگهداری نموده و در مقابل شرکت‌هایی که دارای محدودیت مالی کمتری هستند (بادآورنهندی و درخور، ۱۳۹۲).

محدودیت مالی براساس تامین مالی

چگونگی تأثیر ظرفیت تأمین مالی در سرمایه‌گذاری، موضوعی است که به طور گسترده در مبانی تأمین مالی شرکتی درباره آن بحث شد. در سال‌های اخیر، پژوهشگران، این موضوع را مطالعه کرده‌اند که چگونه کیفیت حسابرسی، پدیده کم سرمایه‌گذاری ناشی از محدودیت‌های مالی را کاهش می‌دهد(فرج زاده و رضازاده، ۱۳۹۷).

از سوی دیگر عدم تعادل بین محدودیت مالی، وجوه نقد نگهداری شده و میزان سرمایه‌گذاری می‌تواند شرکت را دچار مشکلات نقدینگی نماید. این حالت هزینه‌های شرکت را افزایش می دهد و معمولا هزینه‌های تأمین مالی را در قالب هزینه فرصت از دست رفته محاسبه می کند. این هزینه‌ها در نهایت سودآوری شرکت‌ها را تهدید خواهد نمود. از طرفی رشد آتی شرکت‌ها نیز می‌تواند منوط به تصمیمات صحیح مدیریت و در رابطه بین محدودیت مالی، ارزش وجه نقد و میزان سرمایه‌گذاری باشد. لذا توجه به میزان نگهداری وجه نقد با توجه به سطوح سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که دارای محدودیت مالی هستند. آنها می‌تواند برای مدیریت شرکت از اولویتهای تصمیم‌گیری استفاده نمایند(بادآورنهندی و درخور، ۱۳۹۲). در محدودیت های مالی روش های گوناگون استراتژی هزینه استفاده می شود. در این زمینه  روش‌های هزینه ای به سه دسته تقسیم می شوند. این سه دسته عبارتند از:

۱-هزینه محور.

۲-بازار محور.

۳-درآمد محور.

این روش های هزینه ای همگی دارای یک محدودیت ویژه هستند. محدودیت آنها این است که فرصت و خطر توسعه فناوری در چرخه عمرش را در نظر نمی‌گیرند. دسته دیگری از روش‌ها، نیاز به محاسبه‌های پیچیده‌ای دارند که به رویکرد علمی ریاضی مشهورند. یکی از مهمترین این روش‌ها، رویکرد گزینه واقعی است. این روش در مورد فناوری‌های نو یا شرایط ناشناخته باشد، برای شفاف‌سازی خطر و عدم اطمینان مورد استفاده قرار می‌گیرد(خدادادی و چراغی نیا، ۲۰۱۶).

منابع