مبانی نظری نوآوری اجتماعی | مطالعات ISI

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

مبانی نظری نوآوری اجتماعی |تعداد صفحات: ۷ صفحه | تاریخ به روز رسانی: ۲۲-۰۱-۱۴۰۴

مفهوم نوآوری اجتماعی

نوآوری اجتماعی از مباحث نوظهوری است که در سالهای اخیر اهمیت آن افزایش یافته و روند توجه به آن در حال گسترش است. توجه به نوآوری اجتماعی را به دلیل نارضایتی از درک جریان اصلی نوآوری میدانند که تمرکز آن بیشتر بر فناوری و نوآوری بازارمحور و ایجاد ارزش اقتصادی است. با ظهور چالشهای جدید اجتماعی زیست محیطی، جمعیت شناختی و … کـه مسائلی بـا ماهیـت پیچیده هستند.

توسعه رویکردهای جدید به منظور مشارکت دادن هر چه بیشتر مردم در حل مشکلات اجتماعی به یک ضرورت تبدیل شده است. نوآوریهای اجتماعی در هنگام مقابله با چالش – های اجتماعی، اهمیت بیشتری نسبت به نوآوریهای فناورانه پیدا می کنند.

اگرچه تصدیق شده اسـت کـه نـوآوریهای فناورانه نیز به مسائل اجتماعی مــی پردازند. همپوشانی بـیـن نوآوری های اجتماعی و فناورانه قابل توجه است و بسیاری از نوآوری های فناورانه پیشرفت قابل توجهی در کیفیت زندگی ایجاد کرده اند(عزتی آراسته و همکاران، ۱۴۰۲: ۱۵۱).

نیازهای جامعه با روشی بهتر از شیوه های جاری است برای نمونه شرایط بهتر کاری، آموزش، توسعه و سلامت در این راستا قرار دارد ایده زیربنایی این مفهوم بر خلق و توسعه توانمندی های مدنی جوامع استوار است. انواع مختلفی از نوآوریها شامل فناورانه، اقتصادی کسب و کار و نظایر آن وجود دارد که عامل مؤثری در پاسخ به نیازها و به وجود آوردن رفاه انسانها هستند.

با این حال بسیاری از نیازها وجود دارند که برآورده نشده اند. از دیدگاه پژوهشگران ،مختلف یکی از راهکارهای برآورده کردن نیازها، نوآوری پویا در همه عرصه ها با نام نوآوری اجتماعی است. واقعیت این است که پارادایم نوآوری در حال تحول بوده و میتوان تغییر در ماهیت و طبیعت نوآوری را مشاهده کرد. نوآوری اجتماعی را میتوان یک پدیده اجتماعی دانست.

ادامه

در نتیجه اهداف آن نیز مختص جامعه است. نقش نوآوریهای اجتماعی در جامعه حمایت از سازمانهای دولتی غیر دولتی یا حمایتهای اقتصادی از  کسب و کارها نیست؛ بلکه در خصوص ایجاد تعامل و همکاری این سه بخش و اجرای پروژه های استراتژیک محصولات خاص و فرآیندهای گسترده است(شریف زادگان، بهجت، ۱۴۰۳: ۱۲۲).

طراحی برای نوآوری اجتماعی شامل چندین اصل و مفهوم کلیدی است که از مهمترین آنها میتوان به طراحی انسان محور، هم طراحی، پایداری و تفکر سیستمی اشاره کرد. طراحی انسان محور بر نیازها تجربیات و آرزوهای افرادی که تحت تأثیر مسائل اجتماعی قرار دارند تمرکز می کند این رویکرد شامل تعامل با جوامع برای درک دیدگاه های آنها و هم آفرینی راه حلهایی است که معنادار و تأثیر گذار باشند.

هم طراحی، یک رویکرد مشارکتی است که ذینفعان، از جمله کاربران نهایی را در فرآیند طراحی دخالت میدهد. این روش همکاری، اطمینان مـی دهـد کـه راه حل ها متناسب با نیازها و زمینه های خاص جامعه طراحی شده و مرتبط و پذیرفته شده هستند.

طراحی برای نوآوری اجتماعی در حوزه های مختلفی از جمله بهداشت ،آموزش توسعه شهری و خدمات اجتماعی به کار گرفته شده است. باوجوداین ظرفیتها طراحی برای نوآوری اجتماعی با چندین چالش مواجه است(گلستانه و صادقی نایینی، ۱۴۰۳: ۴۴).

ادامه

نوآوری اجتماعی یک حوزه متنوع با رویکردهای تحلیلی فراوان است. این رویکردها به طور کلی در دو جریان دسته‌بندی می‌شوند که اگرچه دارای اشتراکاتی هستند، اما ویژگی‌های متفاوتی دارند. به بیان ساده، یک جریان به راه‌حل‌های کاملاً محدود و دیگری به تغییر روابط اجتماعی از طریق فرآیندهای جمعی به مشکلات اجتماعی می‌پردازد(نادری و رفیعیان، ۱۴۰۲: ۷۳).

سرمایه اجتماعی به دلیل ویژگی های مرتبط با تسهیل انجام وظایف نقش حیاتی در افزایش ظرفیت شرکت برای مدیریت دانش ایفا می کند. از طریق ایجاد دانش سرمایه اجتماعی به عنوان یک تسهیل کننده به پیشبرد سرمایه فکری ترکیبی کمک می کند. با شرایط مورد نیاز برای دوره تبادل و ترکیب تداخل دارد.

ادامه

سرمایه فکری ترکیبی به دانش اشاره دارد و درک شایستگی گروه های اجتماعی مانند شرکت ها علاوه بر ،این سرمایه اجتماعی به دلیل مشارکت در ایجاد ارزش از طریق نوآوری و ساده سازی مبادله و ترکیب ،منابع فرآیند مدیریت دانش را تقویت می کند. به طور کلی سرمایه اجتماعی بر توسعه کلی فرآیند مدیریت دانش تأثیر می گذارد زیرا کار گروهی را با کارایی انجام میدهد سرمایه اجتماعی هزینه کلی را کاهش می دهد، بنابراین مدیریت دانش را به سمت کارایی و کارایی هدایت می کند(گرامی صبیحه و همکاران، ۱۴۰۱: ۱۸).

تمایز اصلی در این است که نوآوری اجتماعی با بهبود رفاه افراد و جوامع از طریق استخدام مصرف و مشارکت ارتباط دارد و هدف روشن آن فراهم کردن راه حلهایی برای مشکلات فرد و جامعه است. نوآوری اجتماعی اشاره دارد به ظرفیت جامعه سازمانهای غیر انتفاعی خیریه ها، جنبشهای اجتماعی و گروههای جامعه و همچنین شرکتهای انتفاعی  برای تامین نیازهایی که به سبب شکست یا فقدان بازارها یا امکانات دولتی برآورده نشده است.

ادامه

ماهیت نوآوری میتواند در محتوا چه عملی رخ میدهد یا فرایند تهیه چگونه نیازها برآورده میگردند باشد. مفهوم نوآوری اجتماعی فرایندهایی است که جستجو برای توسعه راه حلهای چالشهای اجتماعی را تسهیل نموده و با ویژگی بدیع بودن به دنبال بهبود کیفیت زندگی و کاهش آسیب پذیری جوامع است.

در این مفهوم فعالیتها به طراحی و خلق راه حلهای کاربردی برای پاسخ به مسائل اجتماعی اختصاص می یابد.ما در بسیاری موارد می‌توانیم نوآوری اجتماعی را مجموعه‌ای از راهکارهای خلاقانه برای رفع نیازهای اجتماعی بدانیم که ریشه در جامعه مدنی دارد و به اجرای پروژه‌های مبتنی بر تقاضای واقعی جامعه منجر می‌شود. این نوآوری‌ها با تکیه بر ایده‌های نوآورانه شهروندان شکل می‌گیرد و پاسخگوی خواسته‌های واقعی مردم است.

ادامه

نوآوری اجتماعی نیاز زندگی امروزی است؛ زیرا جوامع به علت   نقش فناوری تأثیر فرهنگ و ارزشها و تفکیک بین نهادهای فعلی و مقتضیات نهادهای جدید در دوره نوآوری های نوظهوری هستند. نوآوری اجتماعی روشی مؤثر برای مقابله با چالشهای اجتماعی است و میتواند راه حلهای فوری برای موضوعات سخت اجتماعی پیشنهاد دهد. همچنین منبع نوید بخشی از اصلاحات اجتماعی هستند که برای رسیدگی به نیازهای مبرم ،اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی لازم و ضروری هستند.

این گونه نوآوریها متمایز از نوآوریهای تجاری یا فناوری هستند زیرا صرفاً توسط انگیزههای سودآفرینی کارآفرین اجتماعی هدایت نمیشوند. ایده های توسعه اجتماعی، زمانی به نوآوریهای اجتماعی مبدل میشوند که از مفاهیم دیگر مؤثرتر باشند. کارآفرینان اجتماعی با حل مسائل مهمی که جامعه نادیده گرفته است، شانس ایجاد ارزش اجتماعی را افزایش می‌دهند. آنها با تمرکز بر مشکلات اساسی، راه‌حل‌های نوآورانه ارائه می‌کنند که می‌تواند تحولات مثبتی در جامعه ایجاد کند. این اقدامات نه تنها نیازهای فوری را برطرف می‌سازد، بلکه بستری برای توسعه پایدار فراهم می‌آورد.

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

ارزیابی نوآوریهای اجتماعی خود نوعی فرآیند نوآورانه است با توجه به تنوع نوآوریهای اجتماعی طیف گسترده ای از روشهای مختلف کیفی و کمی باید برای تولید شواهد قابل اعتماد و معتبر، با توجه به پیچیدگی ذاتی و متغیر بودن زمینههای اجتماعی و اقدامات، استفاده شود.

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

نوآوریهای اجتماعی ایده ها نهادها یا شیوه های جدیدی همچون شیوه های جدید فعالیت برای کاهش فقر و تبعیض یا خدمات و سازمانهای جدید برای مراقبت از بیماران هستند که هدفشان حل مسائل اجتماعی است. نوآوریهای اجتماعی بازیگران متعددی دارند. هر چند بازیگران مختلفی اعم از دولتی ،خصوصی جامعه مدنی و یا ترکیبی از آنها قادر به هدایت نوآوریهای اجتماعی هستند.

اما این نوآوریها عمدتاً از جانب سازمانهایی انجام می شوند که اولویت آنها اهداف اجتماعی است؛ سازمانهایی که سؤال راهنمای آنها این است که «برای داشتن جامعه ای بهتر» به چه نوآوریهایی نیاز است؟ نوآوریهای اجتماعی ای که از جانب این بازیگران محقق میشوند ماهیتی بشردوستانه و نوع دوستانه دارند در حالی که نوآوریهای اجتماعی برآمده از مسئولیت اجتماعی شرکت ها الزاماً این چنین نیستند. نوآوریهای اجتماعی از آغاز تا پایان مراحل مختلفی را پشت سر می گذراند. یکی از مشهورترین مدلهای فرآیندی نوآوری ،اجتماعی مدل مورای و همکاران است که فرآیندی شش مرحله ای را برای آن ترسیم می کند(چیت سازیان و صادقی کیا، ۱۳۹۸: ۲).

ادامه

مفهوم نوآوری اجتماعی در طول تاریخ کاربردهای متنوعی داشته است. پژوهشگران نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ میلادی این اصطلاح را برای توصیف تحقیقات تجربی در حوزه علوم اجتماعی و انسان‌شناسی به کار بردند. با گذشت زمان، کاربرد این عبارت گسترش یافت و محققان از آن برای اشاره به مفاهیمی مانند کسب‌وکارهای اجتماعی، کارآفرینی اجتماعی، فناوری‌های نوآورانه با کاربرد اجتماعی، مسئولیت اجتماعی شرکتها و نوآوری باز استفاده کردند.

بخش اعظم ادبیات نوآوری اجتماعی در دهه اخیر شکل گرفته است. ظهور آن به دلیل عوامل متعددی از قبیل نارضایتی فزآینده از تأکید بیش از اندازه بر فناوری در ادبیات نوآوری اقتصادی و سیاستهای نوآوری، بود. این نارضایتی به تمرکز بر نوآوری اجتماعی هم در سیاستگذاری و هم در پژوهش انجامید.

برای مثال فرانک مولارت و همکارانش این موضوع را مطرح میکنند که تمرکز فناورانه در سیاستهای نوآوری و رویکرد بیش از حد تکنوکراتیک به برنامه ریزی شهری به استفاده از نوآوری اجتماعی به عنوان تم در نظریه سازی توسعه ،انسانی توانمندسازی و راهبردهای توسعه محلی منجر نوآوری اجتماعی به عنوان پاسخی به چالشهای فزآینده ،اجتماعی زیست محیطی و جغرافیایی . مسائل پیچیده – ظهور کرده است.

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

این مسائل پیچیده و چندبعدی، به طیف گسترده‌ای از ذینفعان مربوط می‌شوند و حل کردن آنها بسیار دشوار است. ما با چالش‌های متعددی روبرو هستیم که از جمله می‌توان به ناکارآمدی دولت رفاه مدرن، شکست نظام سرمایه‌داری بازار سنتی، کاهش منابع طبیعی، تغییرات آب‌وهوایی، پدیده سالمندی جمعیت و هزینه‌های بالای سلامت و مراقبت ناشی از آن، پیامدهای جهانی‌سازی و اثرات گسترش شهرنشینی اشاره کرد. این چالش‌ها نشان می‌دهند که مسائل اجتماعی روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شوند و راهکارهای سنتی و الگوهای موجود در سه بخش متعارف جامعه (دولت، بازار و جامعه مدنی) دیگر کارایی لازم را ندارند(شجاعی، ۱۳۹۷: ۸۵۲).

نوآوری اجتماعی با به کارگیری الگوهای جدید اجتماعی در تعاملات افراد سروکار دارد. نوآوری اجتماعی در حوزه سازمانی به معنای کشف روش‌های جدیدی برای همکاری میان کارکنان سازمان است که با تعامل سازنده، به دنبال تحقق اهداف مشترک هستند. آنها همچنین بر این نظر هستند که مفهوم نوآوری اجتماعی شامل مواردی مانند مدیریت ،پویا سازمان انعطاف پذیر کار دقیق تر و هوشمندتر، توسعه مهارت ها و توانایی ها و ایجاد شبکه بین سازمانهاست.

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

به عبارتی دیگر تأکید اصلی ادبیات مرتبط بـر ایــن است که در کنار نوآوریهای فناوری نوآوری اجتماعی نیز وجود دارد که در یک مقیاس وسیع به عنوان مکمل نوآوری فناوری به موفقیت آن در سازمان کمک میکند با وجود ،این واقعیت این است که موضوع و ادبیات نوآوری اجتماعی جدید و در حال شکل گیری است.

مطالعات و پژوهشهای مرتبط در حوزه ها و سطح های مختلف از جمله در سازمانها از قوام کافی برخوردار نیست هر چند به باور هامرلینک در این مستندات محدود نیز میتوان اهمیت و نقش آن را در بهره وری سازمانی نتیجه گیری کرد(کشتکار، ۱۳۹۹: ۲۶۰).

نوآوری اجتماعی به دنبال پاسخ‌های جدید برای حل مسائل و چالش‌های اجتماعی می‌گردد. ما هر ایده جدیدی را که با رعایت هنجارها، ارزش‌ها و چارچوب‌های بومی بتواند یک مشکل اجتماعی را حل کند و در نهایت منجر به کارآمدی و رضایت جامعه و حکومت شود، به عنوان نوآوری اجتماعی در نظر می‌گیریم. این نوع نوآوری توانایی‌های جامعه را از طریق توسعه و اجرای ایده‌های جدید، فرآیندهای اجتماعی-سیاسی-اقتصادی نوین، محصولات و خدمات تازه، سیستم‌های بدیع و سیاست‌های جدید محقق می‌سازد.(کشتکار، ۱۳۹۷: ۴).

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

نوآوری اجتماعی مجموعه فعالیتها و اقدامات جدیدی هستند که پاسخهایی بهتر و اثر بخش تر برای مشکلات اجتماعی حداقل یک قشر از جامعه فراهم میکنند این امر از طریق فرآیندهای اجتماعی در قالب ارزشها و هنجارهای بومی بعبارتی ایجاد روابط اجتماعی بین گروههای مختلف که در حل مشکل مورد نظر ذینفع هستند جلب مشارکت و توانمندسازی ،آنها صورت می پذیرد.

نکته مهم در این تعریف؛ توجه به سه رویکرد کلیدی غالب درباره نوآوری اجتماعی شامل تقاضای ،اجتماعی چالشهای اجتماعی و تغییرات سیستماتیک است که به فرایند توسهه سازمانی و تغییر در روابط نهادها و ذی نفعان، تحول در نگرشها و باورها راهبردها و خط مشی ها ساختارها و فرآیند سازمانی، خدمات و سیستمهای ارائه آن و روشهای کار مأموریت و مسئولیت مؤسسات پیوند میان آنها و طیف مختلف بازیگران مربوط است(اشتری مهر جردی، ۱۴۰۱: ۲۲۰).

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

امروزه علاوه بر نوآوریهای فناورانه نوآوریهای اجتماعی نیز از اهمیت خاصی برخوردارند. توسعه مفاهیمی همچون نوآوری اجتماعی و با افزایش امکان و احساس. نیاز استفاده از جامعه و ارائه خدمات و محصولات مناسب و متناسب به ایشان سازمانهای نوظهور ترکیبی. اقتصادی و اجتماعی به وجود می­آیند. به همراه ایجاد این سازمانها مدلهای کسب و کار اقتصادی. و اجتماعی نیز مورد استفاده قرار میگیرند. که ضمن توجه به اهداف مرسوم کسب و کارها. در کسب ارزش به حل مشکلات و مسائل اجتماعی می پردازند.

این دسته از مدل‌های کسب‌وکار را مدل‌های با رویکرد نوآوری اجتماعی می‌نامند که ارزش‌های جدید خلق می‌کنند، بازارهای تازه می‌سازند، مشتریان جدید جذب می‌کنند و در مدل کسب‌وکار برای تحقق نوآوری اجتماعی تغییرات اساسی ایجاد می‌نمایند. کارآفرینان و سازمان‌ها روزبه‌روز بیشتر به نوآوری اجتماعی علاقه نشان می‌دهند که دلایل متنوعی دارد. یکی از مهم‌ترین این دلایل، ناتوانی آن‌ها در حل مسائل اجتماعی است. سازمان‌ها از راه‌حل‌های نوآورانه برای بهبود شرایط استفاده می‌کنند و در این زمینه پیشگام می‌شوند.(خراسان چی و همکاران، ۱۴۰۱: ۱۴۵).

مبانی نظری نوآوری اجتماعی

فائوزی و همکاران (۲۰۲۵) نظریه پرداز در نظریه خود نشان می‌دهد که نوآوری اجتماعی اساساً با نوآوری اقتصادی تفاوت دارد. این نظریه توضیح می‌دهد که نوآوری اجتماعی به دنبال معرفی محصولات جدید یا یافتن بازارهای تازه نیست، بلکه برآورده کردن نیازهای پاسخ‌داده‌نشده توسط بازار یا ابداع روش‌های نوین و رضایت‌بخش‌تر برای بهبود زندگی مردم در جوامع مختلف را هدف قرار داده است.

تمایز اصلی در این است که نوآوری اجتماعی با بهبود رفاه افراد و جوامع از طریق استخدام مصرف و مشارکت ارتباط دارد و هدف روشن آن فراهم کردن راه حلهایی برای مشکلات فرد و جامعه است. نوآوری اجتماعی اشاره دارد به ظرفیت جامعه سازمانهای غیر انتفاعی خیریه ها، جنبشهای اجتماعی و گروههای جامعه و همچنین شرکتهای انتفاعی ) برای تامین نیازهایی که به سبب شکست یا فقدان بازارها یا امکانات دولتی برآورده نشده است. ماهیت نوآوری میتواند در محتوا چه عملی رخ میدهد یا فرایند تهیه چگونه نیازها برآورده میگردند) باشد.

مفهوم نوآوری اجتماعی فرایندهایی است که جستجو برای توسعه راه حلهای چالشهای اجتماعی را تسهیل نموده و با ویژگی بدیع بودن به دنبال بهبود کیفیت زندگی و کاهش آسیب پذیری جوامع است. در این مفهوم فعالیتها به طراحی و خلق راه حلهای کاربردی برای پاسخ به مسائل اجتماعی اختصاص می یابد.

ادامه

ما در بسیاری موارد می‌توانیم نوآوری اجتماعی را مجموعه‌ای از راهکارهای خلاقانه برای رفع نیازهای اجتماعی بدانیم. این راهکارها از دل جامعه مدنی برمی‌خیزند و به اجرای پروژه‌های مبتنی بر نیازهای واقعی جامعه منجر می‌شوند. در جوامعی که از سرمایه انسانی و اجتماعی غنی برخوردارند، نوآوری اجتماعی با پاسخگویی به فرصت‌های محلی و چالش‌های گسترده، توانایی بالایی برای محقق ساختن آرزوهای مردم و پیشبرد توسعه جامعه دارد.

پوئیت و همکاران (۲۰۲۴) این مطالعه با ارائه چارچوبی چندبعدی از نوآوری اجتماعی جنسیتی، مشارکت علمی مهمی انجام می‌دهد. این چارچوب، نوآوری اجتماعی جنسیتی را فرآیندی پیوسته از تغییر اجتماعی معرفی می‌کند که سه عنصر کلیدی را به هم پیوند می‌زند: کارآفرینی زنان در گردشگری، فرآیندهای توانمندسازی، و روش‌های نوین همکاری با کارآفرینان زن به عنوان شرکای محلی. محققان همچنین پیامدهای نظری و عملی این یافته‌ها را برای سیاستگذاران و متخصصان توسعه گردشگری مورد بررسی قرار داده‌اند.

ادامه

سیلوا و همکاران (۲۰۲۴) اثبات می کند که نوآوری اجتماعی می‌تواند ابزاری قدرتمند برای اتصال مستقیم تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، بدون نیاز به واسطه‌ها باشد. همچنین، شمول اجتماعی و مفهوم عدالت به عنوان توزیع عادلانه منافع در زنجیره‌های غذایی، از دستاوردهای مهم پیاده‌سازی چیدمان‌های سازمانی نوآوری اجتماعی مانند زنجیره‌های کوتاه تأمین مواد غذایی هستند.

این ابتکارات می‌توانند به تحقق اهداف اصلی توسعه پایدار اجتماعی کمک کنند.

نوآوری اجتماعی نقش حیاتی در پیوند کشاورزی و توسعه پایدار ایفا می‌کند. این مفهوم می‌تواند اقدامات عملی جدیدی ایجاد کند که به طور مؤثری به تحقق اهداف برنامه ۲۰۳۰ کمک می‌نماید.

ادامه

فارسوم و لینتون (۲۰۲۰) به بررسی نوآوری اجتماعی پرداخت. این مطالعه اثبات کرد که نوآوری اجتماعی با برخی متغیرها ارتباط دارد. این متغیرها عبارتند از:

۱-کاربران نهایی.

۲-جوامع کاربری.

۳-شرکت های ارایه دهنده خدمات.

نوآوری اجتماعی در محیط های مختلف به صورت متفاوتی عمل می کند. محیط های مختلف معمولا نشان دهنده خدمات جدید می باشند. این متغیر می تواند سبب بهبود در شرایط محیطی شرکت شود. همچنین این متغیر می تواند از گزینه های ایجاد سود برای شرکت به شمار رود. این متغیر نشان داد که تولید کننده می تواند از گزینه های مناسب باشد. خدمات جدید از گزاره های مرتبط با نوآوری اجتماعی می باشد.

ادامه

چاندرا و همکاران (۲۰۲۱) اثبات کردند که نوآوری اجتماعی سبب بهبود شرایط سازمان می شود. این متغیر می تواند مدیریت و کارآفرینی بهتری را برای سازمان ارایه دهد. این نوآوری می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا روش‌های جمع‌آوری داده‌های خود را ارتقاء دهند و امکان‌های بیشتری در این حوزه ایجاد کنند. سازمانها با بهرهگیری از این نوآوری میتوانند سیستمهای جمعآوری اطلاعات خود را کارآمدتر و مؤثرتر کنند.

همچنین نوآوری های اجتماعی گزینه ای برای تقویت ابتکار در سازمان می باشد. تقویت این متغیر سبب بهبود در ابتکار سازمانی می شود. علاوه بر این این متغیر در نهایت می تواند راه حل های اجتماعی را نیز برای سازمان بهبود دهد. راه حل هایی که نوآوری اجتماعی ایجاد می کند سبب تقویت روابط مثبت در سازمان می شود.

ادامه

دسمارچلیر و همکاران (۲۰۲۱) اثبات کردند که مبانی نظری نوآوری اجتماعی سبب تقویت خدمات عمومی می شود. نوآوری های اجتماعی سطح سیستم های مشارکتی سازمان را بالا می برد. این متغیر معمولا خدمات عمومی را تقویت می کند. همچنین می تواند طراحی و پیاده سازی روش های نوین را بهبود دهد.

معمولا این طراحی برای ایجاد ساختارهای اجتماعی نوین به کار می رود. از سوی دیگر پایگاه های مرتبط با شرکت ها گزینه های نوآوری اجتماعی را ضروری می دانند. ضرورت این مولفه از جهت ایجاد اشتراکات سازمانی می باشد. همچنین این متغیر می تواند سبب تقویت کارآفرینی اجتماعی نیز گردد. کارآفرینی اجتماعی در این حالت از گزینه های بهبود ارزش ها و مبانی نظری نوآوری اجتماعی می باشد.

منابع