ریسک درک شده بهداشتی | مبانی نظری مطالعات ISI

ریسک درک شده بهداشتی

ریسک درک شده بهداشتی

یانگ و همکاران در سال ۲۰۲۱. در نظریه خود اثبات کردند که ریسک درک شده بهداشتی معمولا می تواند. توسط متغیرهای تولیدات محصول و بهره وری محصول مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه استدلال شد که.. تغییرات در سطح متغیرهای تولیدات محصول و بهره وری محصول معمولا می تواند. سبب تغییرات در سطح متغیر مورد نظر شود.

لیوی و همکاران در سال ۲۰۲۱. در مطالعه خود به اثبات رابطه بین ریسک درک شده بهداشتی و متغیرهای سلامتی افراد و سلامتی محیط سازمانی پرداخت. این محققین نشان دادند که. در فرایند آزمون فرضیه های خود. یک رابطه معنی دار بین این متغیر و متغیرهای سلامتی افراد .و سلامتی محیط سازمانی به وجود آمد. به عبارت دیگر این محققین اثبات کردند. که متغیرهای سلامتی افراد و سلامتی محیط سازمانی با این ریسک در ارتباط است. و یا بر آن تاثیر خواهد داشت.

ریسک درک شده بهداشتی

هیئو و کونتانتینو در سال ۲۰۲۱ . اثبات کردند که. ریسک درک شده بهداشتی تحت تاثیر متغیرهای رضایت از زندگی و تخصیص منابع قرار می گیرد.  به عبارتی متغیرهای رضایت از زندگی و تخصیص منابع می توانند. بر این نوع از ریسک اثرگذار باشند. این محققین پیشنهاد دادند که. برای تغییر در سطح ریسک درک شده بهداشتی بهتر است. سطح متغیرهای رضایت از زندگی و تخصیص منابع دچار تغییر شود.

اسپیرز و همکاران در سال ۲۰۲۱. اثبات کردند که. متغیرهای سلامتی در بین بزرگسالان و سلامتی در بین کودکان می توانند. ریسک درک شده بهداشتی را تغییر دهند. زمانی که متغیرهای سلامتی در بین بزرگسالان و سلامتی در بین کودکان مورد آزمون این محققین قرار گرفتند.، توانستند سبب تغییراتی در این نوع ریسک شوند. به عبارتی این محققین اثبات کردند که. متغیرهای سلامتی در بین بزرگسالان و سلامتی در بین کودکان. و این نوع ریسک با یکدیگر مرتبط هستند.

مبانی نظری ریسک درک شده بهداشتی

شین و کانگ ( ۲۰۲۰). ریسک درک شده بهداشتی را در ارتباط با متغیرهای ریسک. و همچنین رفتار انفرادی مورد آزمون قرار دادند. استدلال آنها بر این بود متغیر این نوع ریسک. با متغیرهای ریسک و همچنین رفتار انفرادی در ارتباط است. یا به عبارتی این محققین استدلال کردند که. متغیر سازمانی ممکن است. تحت تاثیر متغیرهای ریسک و همچنین رفتار انفرادی قرار گیرد و با تغییر در سطح این متغیرها، سطح آن دچار تغییر شود.

کموداری و روزا در سال ۲۰۲۰. در مطالعه خود به اثبات رابطه بین ریسک درک شده بهداشتی و متغیرهای سلامتی سازمانی و رفتار انسانی پرداخت. این محققین نشان دادند که در فرایند آزمون فرضیه های خود یک رابطه معنی دار بین متغیر ریسک مورد نظر و متغیرهای سلامتی سازمانی و رفتار انسانی به وجود آمد. به عبارت دیگر این محققین اثبات کردند که متغیرهای سلامتی سازمانی و رفتار انسانی با ریسک درک شده بهداشتی در ارتباط است و یا بر آن تاثیر خواهد داشت.

ادامه

فیهارتینی و همکاران در سال ۲۰۲۱ . اثبات کردند که ریسک درک شده بهداشتی تحت تاثیر متغیرهای رفتار محیطی و همچنین محیط سازمانی قرار می گیرد.  به عبارتی متغیرهای رفتار محیطی. و همچنین محیط سازمانی می توانند .بر این متغیر اثرگذار باشند. این محققین پیشنهاد دادند که. برای تغییر در سطح این ریسک بهتر است. سطح متغیرهای رفتار محیطی و همچنین محیط سازمانی دچار تغییر شود.

باک و همکاران در سال ۲۰۲۰ . اثبات کردند که. متغیرهای تحلیل پروفایل کاربری مشتری و فعالیت های مشتری پسند می توانند.. ریسک درک شده بهداشتی را تغییر دهند. زمانی که متغیرهای تحلیل پروفایل کاربری مشتری و فعالیت های مشتری پسند مورد آزمون این محققین قرار گرفتند..، توانستند سبب تغییراتی در سطح این نوع ریسک شوند. به عبارتی این محققین اثبات کردند. که متغیرهای تحلیل پروفایل کاربری مشتری و فعالیت های مشتری پسند و متغیر تحت مطالعه با یکدیگر مرتبط هستند.

ادامه

کانگ و همکاران در سال ۲۰۲۱ اثبات کردند. که با تغییر در سطح متغیرهای سطح سنی افراد و دقت در مولفه های. سلامت و همچنین اثرگذاری سلامت مهاجرین می توان. سطح متغیر ریسک درک شده بهداشتی را تحت تاثیر قرار داد. به عبارتی تغییرات متغیر ریسک درک شده بهداشتی. تحت تاثیر مولفه هایی قرار دارد. این مولفه ها عبارتند از:

۱-سطح سنی افراد.

۲-دقت در مولفه های سلامت.

۳-اثرگذاری سلامت مهاجرین.

در این حالت انتظار بر این است. که متغیرهای مورد نظر بتوانند. سطح ریسک را تحت تاثیر قرار داده و آن را برای سازمان و محل مورد مطالعه کاهش دهند. هر چه سطح سنی افراد بیشتر باشد، انتظار بر این است که این ریسک کمتر شود. هر چه دقت در مولفه های سلامت بهتر باشد، می تواند سبب بهبود ریسک شود. به عبارتی تغییر در سطح هر یک از این متغیرها. می تواند سبب بهبود سطح ریسک ارایه شده در مبانی نظری گردد.

منابع

Buneviciene, I., Bunevicius, R., Bagdonas, S., & Bunevicius, A. (2021). The impact of pre-existing conditions and perceived health status on mental health during the COVID-19 pandemic. Journal of Public Health.

Commodari, E., & La Rosa, V. L. (2020). Adolescents in quarantine during COVID-19 pandemic in Italy: perceived health risk, beliefs, psychological experiences and expectations for the future. Frontiers in Psychology, ۱۱, ۲۴۸۰.

Dipeolu, A. A., Ibem, E. O., Fadamiro, J. A., Omoniyi, S. S., & Aluko, R. O. (2021). Influence of green infrastructure on residents’ self-perceived health benefits in Lagos metropolis, Nigeria. Cities, ۱۱۸, ۱۰۳۳۷۸.