مفهوم سلامت سازمانی | مطالعات ISI و علمی و پژوهشی

مفهوم سلامت سازمانی

مفهوم سلامت سازمانی |  تعداد صفحات: ۲۱صفحه

اصطلاح سلامت سازمانی را نخستین بار در سال ۱۹۶۹، مایلز در مطالعه جوسازمانی مدارس به کار برده است(احمدی و همکاران، ۱۳۹۵). سلامت سازمانی عبارت است از توانایی سازمان در حفظ بقا و سازش با محیط و بهبود وضعیت سازمان. مفهوم سلامت سازمانی به معنی ایجاد جوی جهت خلق تعهد برای کارکنان. در سازمانهای سالم، کارمندان متعهد و وظیفه‌شناس و سودمند هستند. در این سازمان ها کارکنان از روحیه و عملکرد بالایی برخوردارند. سلامت سازمانی موقعیتی است که افراد با علاقه به محل کارشان می‌آیند و به کار کردن در این محل افتخار می‌کنند. در حقیقت سلامت سازمانی از چند بعد بر سازمان تاثیر گذار است(محمدآبادی و جباری، ۱۳۹۶). این ابعاد عبارتند از:

۱- از لحاظ فیزیکی.

۲-از لحاظ روانی.

۳-از لحاظ امنیتی.

۴- از لحاظ شایسته‌سالاری.

۵- ازلحاظ ارزش‌گذاری به دانایی.

سلامت سازمانی ظرفیت بالایی برای تحمل بحران‌های درونی و بیرونی ایجاد می کند و قادر به پیشروی به سطوح جدید فعالیت می‌باشد. سلامت سازمانی از عوامل بسیاری تأثیر می‌پذیرد. این عوامل می‌تواند در دستیابی به اهداف سازمان مؤثر واقع شود و منجر به اثربخشی سازمان گردد. سلامت سازمانی در نهایت در سوددهی و بازدهی سازمان کارایی بالاتری را نشان می دهد. سلامت سازمانی به دوام و بقای سازمان بستگی دارد و به سازگاری با محیط و ارتقاء و گسترش توانایی سازمان اشاره می‌کند (محمدآبادی و جباری، ۱۳۹۶). همچنین سلامت سازمانی یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار بر مقاومت در برابر تغییر است(درویش و عزیز، ۲۰۱۶).

نیازهای برطرف شده توسط سلامت سازمانی

سلامت سازمانی در تامین سه نیاز اصلی عمل می کند. این سه نیاز عبارت بودند از:

۱- نیازهای وظیفه‌ای.

۲- نیازهای بقاء.

۳- نیازهای رشد و توسعه سازمان.

هر سازمان برای اینکه اثربخش باشد باید قبل از هر چیز بتواند در موارد سلامت سازمانی قوی شود. این کار ضمن انطباق و سازش با محیط متغیر و مقابله با هر مشکلی، بهترین راهکار حفظ منابع است. سلامت سازمانی سبب می شود که سازمان بتواند با نیروهای تهدید‌کننده خارجی به طور موفقیت‌آمیزی برخورد کند. این عنصر سبب می شود تا سازمان نیروی آن‌ها را در جهت هدف اصلی سازمان هدایت کند و همواره با حفظ توانایی بقای خود، آن را رشد و توسعه دهد.

سلامت سازمانی بهبود دهنده جو سازمان

سلامت سازمانی برای مفهوم‌سازی جو عمومی سازمان به کارمی رود. مفهوم سلامت سازمانی در یک سازمان به معنی توجه به شرایط سازمانی جهت تسهیل در امر سازمان خواهد بود. سلامت سازمانی عبارت است از دوام و بقای سازمان در محیط خود و سازگاری با آن و ارتقا و گسترش توانایی خود برای سازگاری بیشتر. سلامت سازمانی عبارت است از توانایی سازمان در حفظ بقاء و سازش با محیط و بهبود این توانایی ها. لذا یک سازمان سالم جایی است که افراد می‌خواهند در آنجا بمانند و کار کنند و به آن افتخار کنند و خود افرادی سودمند و مؤثر باشند. سلامت سازمانی تنها شامل توانایی سازمان برای انجام وظایف به طور مؤثر نیست، بلکه شامل توانایی سازمان برای رشد و بهبود نیز می‌شود (احمدی و همکاران، ۱۳۹۵).

سلامت سازمانی تنها شامل توانایی سازمان برای انجام وظایف به طور مؤثر نیست. این مفهوم شامل توانایی سازمان برای رشد و بهبود مداوم است. ناظران در سازمان‌های سالم کارکنانی متعهد و وظیفه‌شناس با روحیه و عملکرد بالا و کانال‌های ارتباطی باز و با موفقیت بالا می‌یابند. یک سازمان سالم جایی است که افراد می‌خواهند در آنجا بمانند، کار کنند، به آن افتخار کنند و خود افرادی سودمند و مؤثر هستند. سازمان سالم و پویا دارای جوی مطلوب و سالم بوده و موجبات انگیزش و علاقه‌مندی به کار را در کارکنان سازمان فراهم می کند(فروغ نیا و همکاران، ۱۳۹۶).

مفهوم سلامت سازمانی

سلامت سازمانی یک ویژگی کیفی است. که میزان هم راستایی بین منافع ،فردی سازمانی و ملی را نشان می دهد. این میزان یک آستانه است که کمتر از آن مراتب فساد و بیشتر از آن مراتب سلامت را نشان میدهد . سلامت سازمانی عبارت است از توانایی سازمان در حفظ بقا و سازش با محیط و بهبود این توانایی ها برخی سلامت سازمانی را با بهداشت روانی در محیط کار مترادف دانسته. و سازمان سالم را سازمانی می دانند .

که میزان افسردگی، نا امیدی نارضایتی کم تحرکی و فشار روانی کارکنان را به حداقل ممکن برساند سلامت سازمانی را یک موضوع کلی میداند که با سه مجموعه فشار روانی، بهداشت روانی و اخلاق در سازمانها در ارتباط است(پورسعیدی،۱۳۹۹: ۶۰۷).

سلامت سازمانی یکی از نشانه های کامیابی

سلامت سازمانی بر مجموعه‌ای از خصایص سازمانی به نسبت پردوام است. به عبارتی یک سازمان سالم ضمن پایداری و بقا در محیط در درازمدت به قدر کافی با آن سازگار می شود. این سازمان توانایی لازم را برای حفظ و بقای خود در محیط ایجاد می کند و آن را گسترش می‌دهد(تیشه گران و همکاران، ۱۳۹۶).

سلامت سازمانی بر توانایی سازمان در سازگاری با محیط خود و یگانگی، انسجام و تمامیت برنامه‌های سازمانی تأکید دارد(محمدی و همکاران، ۱۳۹۶).پژوهشگران ضمن بیان اهمیت سلامت سازمانی در رشد و توسعه فرد و سازمان، سطوح چهار مرحله‌ای از سلامت سازمانی را ترسیم می‌کنند که از فرد آغاز شده و در نهایت کل سازمان را در برمی‌گیرد (هشیم و تان، ۲۰۱۵).

ادامه

سلامت سازمانی، یک مفهوم تقریباً جدید است و یک سازمان سالم جایی است که افراد می‌خواهند در آنجا بمانند، کار کنند و سودمند و مؤثر باشند. بنابراین، سازمان سالم، موجبات انگیزش و علاقه به کار را در کارکنان به وجود می آورد. این سازمان از این طریق اثربخشی خود را بالا می‌برند. سلامت سازمانی می‌تواند از طریق بهبود روابط کاری و افزایش اثربخشی کارکنان، استعدادهای اعضا را شناسایی کنند تا با استفاده از آن‌ها، اهداف سازمانی به شکل مطلوبی تحقق پیدا کند (ناستی‌زایی و همکاران، ۱۳۹۶). در این حالت سازمان سالم با نیروهای مانع بیرونی به طور موفقیت‌آمیزی برخورد می کند. این سازمان نیروی خود را به طور اثربخشی در جهت اهداف و مقاصد اصلی سازمان هدایت می‌کند (امیرپور، ۱۳۹۷). از جمله مشخصه محیط‌های کاری سالم عبارت‌اند از.(تیشه گران و همکاران، ۱۳۹۶):

۱-وضوح نقش و قابلیت دسترسی به آن.

۲-الزامات کاری معقول.

۳-کنترل شغل.

۴-حدود اختیارات در تصمیم‌گیری.

۴-حمایت اجتماعی محیط کار.

۵-پاداش‌های عادلانه و رفتار منصفانه.

۵-دستمزد کافی.

۶-ساعات کاری رضایت‌بخش.

۷-امنیت شغلی.

در خصوص مفهوم سلامت سازمانی می توان گفت. یک سازمان درست مانند یک انسان می‌تواند مریض یا سالم باشد. سازمان سالم، به صورت کارکردی، منظم و اثربخش فعالیت می‌کند و به ارائه محصول یا خدمات می‌پردازد. سلامت سازمانی در واقع توانایی سازمان در تحقق اهداف و رسیدن به ابزارها و منابع است. سازمان سالم جایی است که افراد با علاقه به محل کار خود آمده و به کار کردن در آن افتخار می‌کنند. در چنین سازمانی، کارکنان نه تنها به بقای خود در محیط می‌اندیشند، بلکه به طور کافی با محیط سازگاری پیدا می‌کنند. در نتیجه، تغییرات سازمانی را برای انطباق با محیط بهتر می‌پذیرند. (محمدی و همکاران، ۱۳۹۶).

مبانی نظری سلامت سازمانی

یاسینی و همکاران (۱۳۹۷). در بررسی اثر متغیرهای سازمانی در سلامت سازمانی  دریافتند که معمولا سلامت سازمانی  می تواند تحت تاثیر متغیرهای فرهنگ دینی و نظام آموزش عالی قرار گیرد. به صورتی که افزایش یا کاهش در سطح متغیرهای فرهنگ دینی و نظام آموزش عالی معمولا سبب تغییر در سطح سلامت سازمانی  می شود. اگر این تغییرات همسو باشد با افزایش در مقدار متغیرهای اعلام شده معمولا سطح سلامت سازمانی  نیز افزایش می یابد. اگر ارتباط بین متغیرها ناهمسو باشد آنگاه با افزایش متغیرهای مورد بررسی، سطح سلامت سازمانی  کاهش خواهد یافت.

امیرپور (۱۳۹۷). در نظریه خود به بررسی رابطه هوش هیجانی مدیران  و سلامت سازمانی پرداخت. این محقق اثبات کرد که هوش هیجانی مدیران  بر سلامت سازمانی اثرگذار است. به عبارتی با استفاده از متغیر هوش هیجانی مدیران  می توان سطح سلامت سازمانی را نیز تحت تاثیر قرار داد. زمانی سطح هر یک از متغیرهای بیان شده  تغییر می کند می توان انتظار داشت که سطح سلامت سازمانی  نیز تغییر خواهد کرد.

عزیزی

عزیزی در سال ۱۳۹۷. در نظریه خود اثبات کرد که سلامت سازمانی  می تواند تحت تاثیرسبک های رهبری مدیران  قرار گیرد. به عبارتی سلامت سازمانی  معمولا با تغییراتی که در متغیر تاثیرسبک های رهبری مدیران  ایجاد می شود، دچار تغییر می شود. زمانی که سازمان در نظر داشته باشه سطح سلامت سازمانی  را تغییر دهد، پیشنهاد می شود که ابتدا سطوح مرتبط با متغیر تاثیرسبک های رهبری مدیران را تغییر دهد.

شهابی نیا و کرمی (۱۳۹۷). سلامت سازمانی  را در ارتباط با ارزیابی سلامت مراکز مورد آزمون قرار دادند. استدلال آنها بر این بود متغیر سلامت سازمانی  با متغیر ارزیابی سلامت مراکز در ارتباط است. یا به عبارتی این محققین استدلال کردند که متغیر سازمانی ممکن است تحت تاثیر متغیر ارزیابی سلامت مراکز  قرار گیرد و با تغییر در سطح این متغیرها، سطح آن دچار تغییر شود.

دزفولی و همکاران در سال۱۳۹۷ اثبات کرد که متغیرشایستگی اخلاقی کارکنان بر سلامت سازمانی  اثرگذار هستند. این محققین اثبات کردند که متغیر شایستگی اخلاقی کارکنان می توانند در یک سازمان بر میزان سلامت سازمانی  اثرگذار باشند. همچنین ارتباط متغیر سلامت سازمانی  با متغیر شایستگی اخلاقی کارکنان در سازمان ممکن است همسو و یا غیر همسو باشد. این موضوع با توجه به نمونه آماری و ماهیت سازمانی که مورد بررسی قرار گرفته است ممکن است متفاوت باشد. اما در کل این محقین استدلال کردند که با تغییر در سطح متغیر شایستگی اخلاقی کارکنان می توان شاهد تغییر در سطح متغیر سلامت سازمانی  بود.

محمدی و همکاران

محمدی و همکاران (۱۳۹۶)  اثبات کردند که متغیر سازمانی تحت تاثیر برخی از ابعاد سازمانی قرار می گیرد. این ابعاد عبارتند از:

۱-اعتماد.

۲-مقاومت کارکنان.

۳-تعهد سازمانی.

این محققین اثبات کردند زمانی که هر یک از ابعاد بیان شده در سطح سازمان دچار تغییر شود، آنگاه می توان انتظار داشت که این تغییر با سطح عملکرد سازمان در ارتباط باشد.

محمدآبادی و جباری (۱۳۹۶). این استدلال را داشتند که تغییرات در سطح متغیر خویشتن پنداری می توانست بر تغییر در سطح سلامت سازمانی  اثرگذار باشد. به عبارتی زمانی که سطح متغیر خویشتن پنداری دچار بهبود شود، این انتظار وجود دارد که متغیر سلامت سازمانی  نیز تغییر کند. در صورتی که رابطه متغیر خویشتن پنداری با متغیر سلامت سازمانی  همسو و همجهت باشد می توان انتظار داشت که سطح متغیر سلامت سازمانی  با بهبود سطح متغیرهای ارایه شده در تحقیق، بهبود یابد.

ناستی زایی و همکاران

ناستی زایی و همکاران در سال ۱۳۹۶. در نظریه خود یک رابطه معنی دار بین سلامت سازمانی  و متغیر تعهد سازمانی یافتند. به عبارتی این محققین اثبات کردند زمانی که سطح متغیر تعهد سازمانی دچار تغییر می شود، آنگاه می توان انتظار داشت که سطح متغیر سلامت سازمانی  نیز دچار تغییر شود. همچنین زمانی که متغیر تعهد سازمانی می توانند به گونه ای برنامه ریزی شوند که در جهت تقویت سلامت سازمانی  اقدام نمایند.

تیشه گران و همکاران (۱۳۹۶). در مطالعه خود ارتباط متغیرهای مدیریت دانش و سلامت سازمانی  را تحت آزمون قرار دادند. آنها نشان دادند که متغیر سلامت سازمانی  در نهایت تحت تغییرات متغیر مدیریت دانش می تواند تغییر نماید. این تغییرات با توجه به نتایج حاصل از تحقیق می تواند هم جهت یا غیر همجهت باشد. زمانی که سطح متغیر مدیریت دانش در سازمان هم جهت با سلامت سازمانی  باشند، می توان انتظار داشت که با افزایش سطح آنها سطح متغیر سلامت سازمانی  نیز بهبود یابد و با کاهش سطح آنها سطح متغیر سلامت سازمانی  کاهش یابد.

فروغ نیا و همکاران

فروغ نیا و همکاران در سال ۱۳۹۵ اثبات کردند که سلامت سازمانی  با متغیرهای کیفیت زندگی کاری، امید به زندگی ارتباط دارد.  این محققین اثبات کردند زمانی که متغیرهای کیفیت زندگی کاری، امید به زندگی دچار تغییر شوند، به دلیل ارتباط با متغیر سلامت سازمانی  آن را نیز دچار تغییر خواهند کرد. معمولا اثرات متغیرهای  کیفیت زندگی کاری، امید به زندگی بر سلامت سازمانی  هم جهت بوده و سبب تقویت سلامت سازمانی  می شود.

احمدی و همکاران در سال۱۳۹۵ در نظریه خود ارتباط بین متغیرهای رفتارشهروندی سازمانی، رضایت شغلی کارکنان و سلامت سازمانی  را اثبات کردند. این محققین دریافتند که متغیرهای رفتارشهروندی سازمانی و رضایت شغلی کارکنان می توانند بر سطح عملکرد سازمان اثرگذار باشند. همچنین آنها به این نتیجه رسیدند که وقتی سطح متغیرهای رفتارشهروندی سازمانی و رضایت شغلی کارکنان دچار تغییر شود، احتمال تغییر در سطح متغیر سلامت سازمانی  نیز وجود دارد.

مطالعه جعفری و رحیمی پورانارکی

جعفری و رحیمی پورانارکی (۱۳۹۴) متغیر اضطراب را در ارتباط با سلامت سازمانی  مورد بررسی قرار دادند. این محققین دریافتند که متغیر اضطراب معمولا می توانند بر سطح عمکلرد در یک سازمان اثرگذار باشند. به این صورت که با تغییر در سطح اضطراب می توان انتظار داشت که سطح متغیر عملکرد سازمان نیز دچار تغییر شود. همچنین این محققین اثبات کردند که سلامت سازمانی  در نهایت با تاثیر پذیری از متغیر اضطراب می تواند در یک سازمان تغییراتی را ایجاد نماید.

زارع و همکاران در سال ۱۳۹۴ اثبات کردند که با تغییر در سطح متغیرهای شادکامی، راهبردهای رویاروگری، فشار روانشناختی و سبک تفکر می توان سطح متغیر سلامت سازمانی  را تحت تاثیر قرار داد. به عبارتی تغییرات متغیر عملکرد در یک سازمان تحت تاثیر مولفه هایی قرار دارد. این مولفه ها عبارتند از:

۱- شادکامی.

۲- راهبردهای رویاروگری.

۳- فشار روانشناختی.

۴- سبک تفکر.

مطالعه هاشمی و همکاران

هاشمی و همکاران (۱۳۹۳) اشاره کردند که سلامت سازمانی تحت تاثیر متغیرهای دیگر در یک سازمان قرار می گیرد. زمانی که سطح متغیرهای رفتار شهروندی سازمانی  و سرمایه اجتماعی در سازمان تغییر می کند، آنگاه سطح متغیر سلامت سازمانی  نیز تغییر می کند. همچنین متغیرهای رفتار شهروندی سازمانی  و سرمایه اجتماعی اثرگذاری خود را بر روی متغیر سلامت سازمانی  براساس همسو بودن یا ناهمسو بودن اعمال می کنند. زمانی که نتایج مطالعه نشان دهد، متغیرهای رفتار شهروندی سازمانی  و سرمایه اجتماعی ارتباط همسویی را با متغیر سلامت سازمانی  دارند، آنگاه می توان گفت که تغییرات آنها سبب تغیرات مثبت در سطح عملکردسازمانی می شود.

شعبانی .در سال۱۳۹۳ استدلال کرد که زمانی می توان سلامت سازمانی  را بهبود داد که به متغیر اثربخشی فعالیتها توجه شود. زمانی یک سازمان به متغیراثربخشی فعالیتها توجه می کند، معمولا سطح سلامت سازمانی  دچار تغییر می شود. اگر تغییرات ایجاد شده در متغیر اثربخشی فعالیتها مثبت باشد معمولا سطح سلامت سازمانی  بهبود می یابد. همچنین این محققین پس از ارایه نظرات خود پیشنهاد دادند که با میزان اثربخشی فعالیتها در یک سازمان می توان به بهبود سلامت سازمانی دست یافت.

مطالعه غلام زاده و تحویل دار

غلام زاده و تحویلدار خزانه .در سال ۱۳۹۲ در مطالعه خود به این نتیجه رسیدند که متغیر سلامت سازمانی  از متغیرهای سبک های رهبری و اجحاف تاثیر می پذیرد. به این صورت که سطح تغییرات متغیرهای سبک های رهبری و اجحاف می تواند در سطح سلامت سازمانی  تغییر ایجاد نماید. از سوی دیگر این مطالعه پیشنهاد کرد که برای بهبود در سطح سلامت سازمانی  به نظر می رسد بهبودهایی در سطح متغیرهای سبک های رهبری و اجحاف می تواند مفید باشد.

مبانی نظری خارجی

ریس و همکاران (۲۰۲۱)  در نظریه خود به بررسی رابطه موفقیت کارکنان  و سلامت سازمانی  پرداختند. این محققین اثبات کردند که موفقیت کارکنان  بر سلامت سازمانی  اثرگذار است. به عبارتی با استفاده از متغیر موفقیت کارکنان می توان سطح سلامت سازمانی  را نیز تحت تاثیر قرار داد. زمانی سطح هر یک از متغیرهای بیان شده  تغییر می کند می توان انتظار داشت که سطح سلامت سازمانی  نیز تغییر خواهد کرد.

سنتل و همکاران در سال ۲۰۲۱ در نظریه خود ارتباط بین متغیرهای فرصت های مراقبت، سواد و سلامت سازمانی  را اثبات کردند. این محققین دریافتند که متغیرهای فرصت های مراقبت و سواد می توانند بر سطح سلامت سازمانی  اثرگذار باشند. همچنین آنها به این نتیجه رسیدند که وقتی سطح متغیرهای فرصت های مراقبت و سواد دچار تغییر شود، احتمال تغییر در سطح متغیر سلامت سازمانی  نیز وجود دارد.

ادامه

گرابل و همکاران در سال ۲۰۲۱ در نظریه خود اثبات کردند که سلامت سازمانی  می تواند تحت تاثیرسواد و نقش رهبری قرار گیرد. به عبارتی سلامت سازمانی  معمولا با تغییراتی که در متغیرهای تاثیرسواد و نقش رهبری ایجاد می شود، دچار تغییر می شود. زمانی که سازمان در نظر داشته باشه سطح سلامت سازمانی  را تغییر دهد، پیشنهاد می شود که ابتدا سطوح مرتبط با متغیرهای تاثیرسواد و نقش رهبری را تغییر دهد.

هوور و زیپهر در سال ۲۰۲۱ استدلال کردند که زمانی می توان سلامت سازمانی  را بهبود داد که به متغیرهای شبکه های ارتباطی و اطلاعات عمومی توجه شود. زمانی یک سازمان به متغیرهای شبکه های ارتباطی و اطلاعات عمومی توجه می کند، معمولا سطح سلامت سازمانی  دچار تغییر می شود. اگر تغییرات ایجاد شده در متغیرهای شبکه های ارتباطی و اطلاعات عمومی مثبت باشد معمولا سطح سلامت سازمانی  بهبود می یابد.

ادامه

سورنسن و همکاران در سال ۲۰۲۱ اثبات کردند که با تغییر در سطح متغیرهای مداخله سازمانی، بهبود ایمنی، رفاه کارکنان و دستمزد پایین می توان سطح متغیر سلامت سازمانی  را تحت تاثیر قرار داد. به عبارتی تغییرات متغیر سلامت سازمانی  تحت تاثیر مولفه هایی قرار دارد. این مولفه ها عبارتند از:

۱- مداخله سازمانی.

۲- بهبود ایمنی.

۳- رفاه کارکنان.

۴- دستمزد پایین.

ادامه

مین و سیو (۲۰۲۰) اثبات کردند که سلامت سازمانی در ارتباط با مشخصات شخصیتی است. سلامت سازمانی با مشخصات شخصیتی اثرگذار است.مشخصات شخصیتی به عنوان یک عامل اثرگذار می تواند سلامت سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد. براساس مطالعه این محققین می توان انتظار داشت که بهبود مشخصات شخصیتی بتواند سطح سلامت سازمانی را بهبود دهد.

اودنیل و همکاران در سال ۲۰۲۰ اثبات کردند با بهبود مراقبت های یکپارچه، سطح سلامت سازمانی بهتر می شود. مراقبت های یکپارچه سطح سلامت سازمانی را ارتقا می دهد. سطح سلامت سازمانی در این حالت با بهبود مراقبت های یکپارچه بهبود می یابد. وقتی سطح متغیر مراقبت های یکپارچه برای بیماران افزایش می یابد، آنگاه سلامت سازمانی تقویت می شود.

گونسالوز و همکاران

گونسالوز و همکاران در سال ۲۰۲۰. در نظریه خود اثبات کردند که سلامت سازمانی می تواند تحت تاثیر اختلالات جنسی قرار گیرد. به عبارتی سلامت سازمانی معمولا با تغییراتی که در متغیر اختلالات جنسی ایجاد می شود، دچار تغییر می شود. زمانی که سازمان در نظر داشته باشد سطح سلامت سازمانی را تغییر دهد، پیشنهاد می شود که ابتدا سطوح مرتبط با متغیر اختلالات جنسی را تغییر دهد.

رودنیکا و همکاران در سال ۲۰۲۰.استدلال کردند زمانی می توان سلامت سازمانی را بهبود داد که به متغیرهای بلوغ سازمانی و پیری سالم توجه شود. زمانی یک سازمان به متغیر بلوغ سازمانی و پیری سالم توجه می کند، معمولا سطح سلامت سازمانی دچار تغییر می شود. اگر تغییرات ایجاد شده در متغیرهای بلوغ سازمانی و پیری سالم مثبت باشد معمولا سطح سلامت سازمانی بهبود می یابد. همچنین این محققین پس از ارایه نظرات خود پیشنهاد دادند که با استفاده از سلامت سازمانی می توان بهتر به بلوغ سازمانی و پیری سالم در یک سازمان رسید.

تانو و همکاران

تانو و همکاران در سال ۲۰۲۰. اثبات کردند که با تغییر در سطح متغیرهای همکاری بهداشت جهانی، مدیریت بهتر و پیشگیری از بیماریها می توان سطح متغیر سلامت سازمانی را تحت تاثیر قرار داد. به عبارتی تغییرات متغیر سلامت در یک سازمان تحت تاثیر مولفه هایی قرار دارد. این مولفه ها عبارتند از:

۱- همکاری بهداشت جهانی

۲- مدیریت بهتر

۳- پیشگیری از بیماریها

کومار و همکاران در سال ۲۰۲۰. در مطالعه خود به این نتیجه رسیدند که متغیر سلامت سازمانی از متغیرهای کیفیت زندگی و سازمان بهداشت جهانی تاثیر می پذیرد. به این صورت که سطح تغییرات متغیرهای کیفیت زندگی و سازمان بهداشت جهانی می تواند در سطح سلامت سازمانی تغییر ایجاد نماید. از سوی دیگر این مطالعه پیشنهاد کرد که برای بهبود در سطح سلامت سازمانی به نظر می رسد بهبودهایی در سطح متغیرهای کیفیت زندگی و سازمان بهداشت جهانی می تواند مفید باشد.

ونگ و همکاران

ونگ و همکاران در سال ۲۰۲۰. در نظریه خود یک رابطه معنی دار بین سلامت سازمانی و متغیر ذخیره سازمان بهداشت جهانی دست یافتند. به عبارتی این محققین اثبات کردند زمانی که سطح متغیرسازمان بهداشت جهانی  دچار تغییر می شود، آنگاه می توان انتظار داشت که سطح متغیر سلامت سازمانی نیز دچار تغییر شود. همچنین زمانی متغیر سازمان بهداشت جهانی می تواند به گونه ای برنامه ریزی شود که در جهت تقویت سلامت سازمانی اقدام نماید.

مکهوگ  و همکاران (۲۰۲۰). این استدلال را داشتند که تغییرات در سطح متغیرهای رژیم غذایی و رفتارهای جسمی می تواند بر تغییر در سطح سلامت سازمانی اثرگذار باشد. به عبارتی زمانی که سطح متغیرهای رژیم غذایی و رفتارهای جسمی دچار بهبود شود، این انتظار وجود دارد که متغیر سلامت سازمانی نیز تغییر کند. در صورتی که رابطه متغیرهای رژیم غذایی و رفتارهای جسمی با متغیر سلامت سازمانی همسو و همجهت باشد می توان انتظار داشت که سطح متغیر سلامت سازمانی با بهبود سطح متغیرهای ارایه شده در تحقیق، بهبود یابد.

کبور و همکاران

کبور و همکاران (۲۰۲۰). اشاره کردند که سلامت سازمانی تحت تاثیر متغیرهای دیگر در یک سازمان قرار می گیرد. زمانی که سطح متغیرهای فرصت های ازدست رفته، سازمان بهداشت جهانی، بهبود پوشش ایمن سازی، یافته ها و ملاحظات استراتژیک در سازمان تغییر می کند، آنگاه سطح متغیر سلامت سازمانی نیز تغییر می کند. همچنین متغیرهای فرصت های ازدست رفته، سازمان بهداشت جهانی، بهبود پوشش ایمن سازی، یافته ها و ملاحظات استراتژیک اثرگذاری خود را بر روی متغیر سلامت سازمانی براساس همسو بودن یا ناهمسو بودن اعمال می کنند. زمانی که نتایج مطالعه نشان دهد، متغیرهای فرصت های ازدست رفته، سازمان بهداشت جهانی، بهبود پوشش ایمن سازی، یافته ها و ملاحظات استراتژیک ارتباط همسویی را با متغیر سلامت سازمانی دارند، آنگاه می توان گفت که تغییرات آنها سبب تغییرات مثبت در سطح سلامت سازمانی می شود.

مکفی (۲۰۲۰). در مطالعه خود ارتباط متغیرهای استراتژی های مدیریتی و سازمان بهداشت جهانی استراتژی های مدیریتی و سازمان بهداشت جهانی و سلامت سازمانی را تحت آزمون قرار دادند. آنها نشان دادند که متغیر سلامت سازمانی در نهایت تحت تاثیر متغیرهای استراتژی های مدیریتی و سازمان بهداشت جهانی می تواند تغییر نماید. این تغییرات با توجه به نتایج حاصل از تحقیق می تواند هم جهت یا غیر همجهت باشد. زمانی که سطح متغیرهای استراتژی های مدیریتی و سازمان بهداشت جهانی در سازمان هم جهت با سلامت سازمانی باشند، می توان انتظار داشت که با افزایش سطح آنها سطح متغیر سلامت سازمانی نیز بهبود یابد و با کاهش سطح آنها سطح متغیر سلامت سازمانی کاهش یابد.

موسینا و همکاران

موسینا و همکاران (۲۰۲۰). متغیرهای ظرفیت تصمیم گیری، ایمن سازی و سازمان بهداشت جهانی را در ارتباط با سلامت سازمانی مورد بررسی قرار دادند. این محققین دریافتند که متغیرهای تصمیم گیری، ایمن سازی و سازمان بهداشت جهانی معمولا می توانند بر سطح سلامت در سازمان اثرگذار باشند. به این صورت که با تغییر در سطح تصمیم گیری، ایمن سازی و سازمان بهداشت جهانی می توان انتظار داشت که سطح متغیر سلامت سازمانی نیز دچار تغییر شود. همچنین این محققین اثبات کردند که سلامت سازمانی در نهایت با تاثیر پذیری از متغیرهای تصمیم گیری، ایمن سازی و سازمان بهداشت جهانی می تواند در یک سازمان تغییراتی را ایجاد نماید.

بروسولی و همکاران در سال ۲۰۲۰. اثبات کردند که سلامت سازمانی با متغیرهای مراقبت های اضطراری اولیه و سازمان بهداشت جهانی ارتباط دارد.  این محققین اثبات کردند زمانی که متغیرهای مراقبت های اضطراری اولیه و سازمان بهداشت دچار تغییر شوند، به دلیل ارتباط با متغیر سلامت سازمانی آن را نیز دچار تغییر خواهند کرد. معمولا اثرات متغیرهای مراقبت های اضطراری اولیه و سازمان بهداشت بر سلامت سازمانی هم جهت بوده و سبب تقویت سلامت سازمانی می شود.

ستکلایر و همکاران

ستکلایر و همکاران (۲۰۲۰). اثبات کردند که متغیر سلامت سازمانی تحت تاثیر برخی از ابعاد سازمانی قرار می گیرد. این ابعاد عبارتند از:

۱- تاکتیک های صنعتی.

۲- تغییرات منابع انسانی.

۳-نسل جدید کاربران.

این محققین اثبات کردند. زمانی که هر یک از ابعاد بیان شده در سطح سازمان دچار تغییر شود، آنگاه می توان انتظار داشت که این تغییر با سطح سلامت سازمانی در ارتباط باشد.

لارا و همکاران (۲۰۲۰). در بررسی اثر متغیرهای سازمانی در مفهوم سلامت سازمانی دریافتند. که معمولا سلامت سازمانی می تواند. تحت تاثیر متغیرهای  ویژگی های روان سنجی، شاخص بهداشت جهانی و تنظیمات تخصصی بهداشت روان جامعه قرار گیرد. به صورتی که افزایش یا کاهش در سطح متغیرهای ویژگی های روان سنجی، شاخص بهداشت جهانی و تنظیمات تخصصی بهداشت روان جامعه معمولا سبب تغییر در سطح مفهوم سلامت سازمانی می شود. اگر این تغییرات همسو باشد با افزایش در مقدار متغیرهای اعلام شده معمولا سطح سلامت سازمانی نیز افزایش می یابد. اگر ارتباط بین متغیرها ناهمسو باشد آنگاه با افزایش متغیرهای مورد بررسی، سطح سلامت سازمانی کاهش خواهد یافت.

الاه و همکاران

الاه و همکاران در سال ۲۰۲۰. اثبات کردند که متغیر سازمان  بهداشت جهانی بر مفهوم سلامت سازمانی اثرگذار هستند. این محققین اثبات کردند. که متغیر سازمان  بهداشت جهانی می تواند. در یک سازمان بر میزان مفهوم سلامت سازمانی اثرگذار باشد. همچنین ارتباط متغیر مفهوم سلامت سازمانی با متغیر سازمان  بهداشت جهانی. در سازمان ممکن است. همسو و یا غیر همسو باشد. این موضوع با توجه به نمونه آماری و ماهیت سازمانی که مورد بررسی قرار گرفته است. ممکن است متفاوت باشد. اما در کل این محققین استدلال کردند . که با تغییر در سطح متغیر سازمان  بهداشت جهانی می توان شاهد تغییر در سطح متغیر سلامت سازمانی بود.

 

منابع