پیشینه تحقیق خودپنداره | مبانی نظری

پیشینه تحقیق خودپنداره

پیشینه تحقیق خودپنداره | تعداد پیشینه: ۷ پیشینه ایرانی و ۸ پیشینه خارجی

پژوهشی توسط بهلولیان و شاکر دولق (۱۴۰۰) تحت عنوان مقایسه خودپنداره تحصیلی، اضطراب امتحان و خودنظم‌دهی تحصیلی در کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش فعالی و عادی شهر تبریز انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد متغیرهای خودپنداره تحصیلی، اضطراب امتحان و خودنظم دهی تحصیلی در بین گروههای کودکان دچار اختلال بیش فعالی / کمبود توجه و عادی متفاوت هستند

به گونه‌ای که اضطراب امتحان در کودکان بیش فعالی/کمبود توجه در مقایسه با کودکان عادی بیشتر می‌باشد همچنین می‌توان گفت خودپنداره تحصیلی و خودنظم دهی تحصیلی نیز بین کودکان دچار اختلال بیش فعالی/کمبود توجه نسبت به کودکان عادی کمتر می‌باشد. نتیجه‌گیری: فراهم کردن فرصت‌های پیشرفت برای این دانش‌آموزان و افزایش اعتماد به خود و مدرسه، تشویق آنها به تلاش بیشتر، جذاب ساختن محیط آموزش برای بهتر شدن مشکلات آن‌ها پیشنهاد ‌می‌شود.

ادامه

پژوهشی توسط سرابی و همکاران (۱۴۰۰) تحت عنوان اثربخشی زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی در افراد مبتلابه زودانزالی اکتسابی انجام شد. نتایج نشان داد زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی، خودپنداره جنسی، زودانزالی و زمان نهفتگی انزال درون واژنی (IELT) مؤثر بود (۰۰۱/۰>P)؛ و نمرات متغیرهای وابسته در مرحله پس‌آزمون و پیگیری در مقایسه با گروه درانتظار درمان افزایش و نمره زودانزالی کاهش یافته بود (۰۰۱/۰>P)، همچنین اثر درمانی تا زمان پیگیری حفظ شد. از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان در راستای مداخلات بالینی و درمانی برای ارتقای خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی و در نتیجه، بهبود زمان نهفتگی انزال درون واژنی (IELT) و زودانزالی مردان استفاده کرد.

پیشینه تحقیق خودپنداره

پژوهشی توسط رضاپور و همکاران (۱۴۰۰) تحت عنوان بررسی نقش میانجی خودکنترلی در ارتباط بین شیوه‌های مقابله و خودپنداره دانش‌آموزان دوره‌ابتدایی انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که سبک مقابله رویارویی عامدانه به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق خودکنترلی با خودپنداره رابطه‌ مثبت و معنادار داشت (۰۱/۰> p). سبک مقابله اجتنابی غیرعامدانه به طور مستقیم رابطه‌ منفی با خودپنداره داشت اما به طور غیرمستقیم ار طریق افزایش خودکنترلی رابطه‌ مثبتی با خودپنداره داشت (۰۱/۰> p).

سبک مقابله رویارویی غیرعامدانه به طور غیرمستقیم از طریق خودکنترلی بر خودپنداره رابطه‌ منفی و معنادار و سبک مقابله اجتنابی عامدانه به طور مستقیم با خودپنداره رابطه منفی و معناداری داشت (۰۱/۰> p). در مجموع یافته‌ها نشان داد که خودکنترلی می‌تواند نقش میانجی معنی‌داری در ارتباط بین سبک‌های مقابله و خودپنداره در دانش‌آموزان دوره ابتدایی داشته باشد.

پژوهشی توسط پروانه (۱۴۰۰) تحت عنوان بررسی رابطه بین خودپنداره و تنظیم هیجانی مادران با شدت علایم اعتیاد به اینترنت در میان دانش آموزان مدارس دخترانه متوسطه دوم شهر شیراز انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل داده­های پژوهشن نتایج نشان داد که بین خوپنداره مادران با شدت علائم اعتیاد به اینترنت فرزندان آنها رابطه معناداری وجود نداشت. اما بین تنظیم هیجانی مادران با شدت علائم اعتیاد به اینترنت فرزندان رابطه معناداری وجود داشت.

پیشینه تحقیق خودپنداره

پژوهشی توسط عبدولی و ذبیح زاده (۱۴۰۰) تحت عنوان خودپنداره و تنظیم فاصله بینافردی در روابط نزدیک: مطالعه‌ای با آزمون فاصله بینافردی مطبوع انجام شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌‌های مکرر نشان داد که گروه واجد خودپنداره منفی به‌طور معناداری فاصله بینافردی بزرگ‌تری را در قیاس با گروه واجد خودپنداره مثبت حین مواجهه با تمامی شخصیت ‌ها (به‌جز فروشنده و دزد) انتخاب کردند. نتیجه‌‌گیری: نتایج این مطالعه ضمن تاکید بر نقش از خودبیگانگی در تنظیم فاصله بین فردی با دیگران، در چهارچوب نظریه‌‌های روابط موضوعی و دلبستگی مورد بحث قرار گرفت.

پژوهشی توسط طیبی و همکاران (۱۴۰۰) تحت عنوان سهم راهبردهای مقابله ای والدین درپیش بینی خودپنداره دانش آموزان دختر انجام شد. یافته های مطالعه نشان داد که براساس تحلیل صورت گرفته مشخص گردیده شده که تمام متغیرها با یکدیگر ارتباط دارند و این ارتباط برای بیشتر متغیرها از نوع مثبت و مستقیم می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که راهبردهای مقابله ای والدین توان پیش بینی خودپنداره دانش آموزان دختر را دارد. راهبردهای مقابله ای مثبت باعث کاهش تنیدگی می شود و والدین بهتر می توانند تنش ها، استرس، بی قرار و مشکلات روحی و روانی فرزندان خود را حل نمایند.

پیشینه تحقیق خودپنداره

پژوهشی توسط زارع بنادکوکی و همکاران (۱۳۹۹) تحت عنوان رابطه عملکرد خانواده و خودپنداره کودکان با توجه به نگرش مذهبی والدین انجام شد. تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که مجموع متغیرهای عملکرد خانواده، نگرش مذهبی والدین و اثر تعاملی آنها ۳۰ درصد تغییرات خودپنداره کودکان را پیشبینی میکنند. نگرش مذهبی والدین در رابطه بین عملکرد خانواده و خودپنداره کودکان نقش تعدیلکنندگی دارد و اثر تعاملی عملکرد خانواده با نگرش مذهبی والدین در خودپنداره کودکان معنادار میباشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر دلالت بر نقش عملکرد خانواده و نگرش مذهبی والدین در کیفیت خودپنداره کودکان داشته و نگرش مذهبی، عملکرد خانواده را در جهت افزایش خودپنداره کودکان تقویت (تعدیل مثبت) میکند.

پیشینه خارجی

ادامه

پژوهشی توسط هابنر و همکاران (۲۰۲۳) تحت عنوان شواهد دال بر اثر متقابل علّی چقدر قوی است؟ مقایسه روش‌های سنتی و جدید برای بررسی مدل اثرات متقابل خودپنداره انجام شد. بین خودپنداره و موفقیت ارتباط معنی داری وجود دارد. اثرات متقابل خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد تایید می باشد.

پژوهشی توسط بوترفیلد و سیلک (۲۰۲۳) تحت عنوان نقش فرآیندهای خودارجاعی عصبی زیربنای خودپنداره در افسردگی نوجوانان: مروری جامع و مدل عصبی-رفتاری پیشنهادی انجام شد. فرآیندهای عصبی خودارجاعی و خودپنداره بهتر به افسردگی کمتر منجر می شود. رشد خودپنداره و نقش خودپنداره در کاهش افسردگی نوجوانان مورد تایید می باشد. عملیاتی‌سازی خودپنداره برای افراد در مقابله با افسردگی دارای ضرورت می باشد. ارتباط بین عوامل اجتماعی و پردازش خود ارجاعی عصبی بر خودپنداره مورد تایید بوده است.

ادامه

پژوهشی توسط ژو و همکاران (۲۰۲۳) تحت عنوان مروری بر ادبیات تحقیق در مورد خودپنداره حرفه ای دانشجویان پرستاری انجام شد. یافته های مطالعه نشان داد که خودپنداره معیاری تخصصی در بحث ارایه مشاغل بهداشتی می باشد. این مولفه می تواند مراقبت در ساختار بهداشتی را سازماندهی کند. عوامل محیطی درونی فردی و بیرونی بر خودپنداره کارکنان در این محیط ها تاثیرگذار است. خودپنداره حرفه ای تأثیر مهمی بر سلامت روانی، عملکرد تحصیلی و ارزش های حرفه ای دارد. هشت آزمایش مداخله شامل آموزش اسناد و آموزش سلسله مراتبی مورد ارزیابی قرار گرفت.

پژوهشی توسط کرویجسن و همکاران (۲۰۲۳) تحت عنوان رشد خودپنداره طولی در نوجوانی انجام شد. نوجوانانی که خودپنداره بالاتری دارند رفتار مناسب تری از خود نشان می دهند. کاهش مثبت خودپنداره در اواسط نوجوانی مورد تایید می باشد. این روند باید با آموزش های مستقیم بهبود یابد. اوج نوظهور نوجوانی را در فعال‌سازی خودپنداره می توان در نظر گرفت. خودارزیابی‌های مستقیم نشان می دهند که خودپنداره از ارزش بالایی در بین نوجوانان برخوردار است.

ادامه

پژوهشی توسط تمنایی فر و همکاران (۲۰۲۳) تحت عنوان رابطه هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی انجام شد. رابطه مستقیم هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس مورد تایید می باشد. رابطه هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس مثبت می باشد. بین هوش هیجانی، خودپنداره، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد. این رابطه معنی دار می باشد. همچنین بین هوش هیجانی و خودپنداره بین دانشجویان دختر و پسر از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نمی شود.

پژوهشی توسط یانگ و همکارن (۲۰۲۳) تحت عنوان بررسی نقش خودپنداره تحصیلی و پشتکار تلاش در شیوه های خودارزیابی انجام شد. پیوند مفهومی نزدیک‌تر بین ادراک از خود و حمایت تجربی برای برسی خودپنداره تحصیلی وجود دارد. خودپنداره تحصیلی، چه در سطح حوزه خاص یا جزء خاص بخش مهم از نظام بهبود پشتکار به شمار می رود. سختی، خودپنداره تحصیلی و خود ارزیابی سه بخش مرتبط به یکدیگر در فرایند آموزش و تحصیل هستند. ارتقای خودپنداره تحصیلی نه تنها برای پیشرفت تحصیلی ضروری می باشد. بلکه می تواند سبب افزایش انگیزش در فرد گردد.

ادامه

پژوهشی توسط وبر و همکاران (۲۰۲۳) تحت عنوان تفکیک وضوح خودپنداره و عزت نفس در بزرگسالان جوان انجام شد. یافته های مطالعه نشان داد که شباهت‌ها و تفاوت‌های تجربی بین وضوح خودپنداره و عزت نفس از گزینه های مناسب می باشد. وضوح خودپنداره و عزت نفس از گزاره های یکسان برای افراد می باشد. وضوح خودپنداره و عزت نفس معمولا مشابه می باشد و در یک سطح قرار دارد.

پژوهشی توسط چو و لوری (۲۰۲۳) تحت عنوان درک یک خودپنداره پایدار، تجربه معنا در زندگی را امکان پذیر می کند انجام شد. تأثیر خود تداوم آینده بر احساس معنای زندگی بخش مهمی از خودپنداره می باشد. اعتماد به نفس و احساسات بخش مهمی از خودپنداره می باشد. درک احساس پایداری از خود تحت تاثیر خودپنداره قرار می گیرد. احساس اطمینان می تواند وضعیت خودپنداره را تقویت کند. اطمینان از خود تأثیری غیرمستقیم بر احساس معنای زندگی و خودپنداره دارد.

منابع

منابع در فایل خریداری شده موجود می باشد.